Το κονσέρτο των θεών

Πίσσα σκοτάδι και αέρας φύσαγε δυνατά. Το κρύο διαπερνούσε τα ρούχα μου. Άνοιξα τα μάτια μου και το μόνο φως που υπήρχε ήταν το φεγγάρι που έλαμπε. Πήρα τα κιάλια που κρέμονταν από το λαιμό μου, και τα εστίασα σ’ αυτό. Ήταν πανέμορφο. Αλλά έπρεπε να πάρω τα μάτια μου από αυτό και να στρέψω το βλέμμα μου στο δάσος που απλωνόταν μπροστά μου.

Γι’ αυτό άλλωστε ήμουν εκεί.

Το ρολόι παρά την παγωνιά, δούλευε και έδειχνε 00.11πμ. Η πρώτη βάρδια ήμουν εγώ, και για μία ώρα θα «χτένιζα» την περιοχή μπροστά μου για οτιδήποτε ασυνήθιστο όπως ένδειξη πυρκαγιάς.

Μία ώρα εγώ και ο εαυτός μου, με μόνη παρέα τις σκέψεις μου, μακριά από τη βρομιά της πόλης, αναπνέοντας καθαρό οξυγόνο. Στο μυαλό μου αντηχούσε μια μουσική, με ταξίδευε σε άλλο κόσμο. Εικόνες και χρώματα περνούσαν μπροστά από τα μάτια μου, με γέμιζαν συναισθήματα. Έλαβα ισχυρές δόσεις αδρεναλίνης, ευτυχίας. Χαμογελούσα.  Ήμουν πιο δυνατή.  

Μία ώρα ήταν αρκετή για τον εξαγνισμό.

01.00πμ και ήταν η σειρά του επόμενου.

Ξάπλωσα στο μικρό καταφύγιο που ο αέρας το έδερνε από όλες τις πλευρές, ακόμα και από κάτω. Κρύωνα. Και προσπαθούσα να κοιμηθώ.

Μάταια όμως, γιατί οι διπλανοί και οι επόμενοι στη σειρά, το είχαν ρίξει στο νυχτερινό τραγούδι, και ομολογώ ότι το αποτέλεσμα ήταν πρωτότυπο.

Τα ροχαλητά έπεφταν σύννεφο, όπως και τα… πριτσάκια. Τέσσερις κι εγώ. Ο ένας δεν συμμετείχε στην ορχήστρα. Οι άλλοι τρεις όμως έβαλαν τα δυνατά τους. Η μελωδία μοναδική. Με το ζόρι συγκρατούσα τα χαχανητά μου, ήθελα να γελάσω δυνατά, με όλη μου την καρδιά.

Μάλλον με πήρε ο ύπνος όταν ένας από τους διπλανούς μου σηκώθηκε για να φέρει εις πέρας τη βάρδιά του. Το κονσέρτο των θεών είχε τελειώσει. Και η αποστολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Μία ακόμα βραδιά εθελοντικής πυροφύλαξης σε συνεργασία με τον Ε.ΔΑΣ.Α. εξετελέσθη.

06.00πμ, δόθηκε σήμα για το εγερτήριο.

Ο ουρανός ήταν καθαρός και γαλάζιος, η Σελήνη ακόμα εκεί ψηλά ενώ από την άλλη μεριά ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του.

Ξεκινήσαμε να περπατάμε, χρυσοκόκκινες ηλιαχτίδες περνούσαν ανάμεσα από τα πυκνά φυλλώματα.

Τέλη Ιουλίου και δεν έκανε καθόλου ζέστη.

Δυο χρόνια μετά την πρώτη μου πυροφύλαξη ξαναβρέθηκα εκεί, αυτή τη φορά με τον κατάλληλο χειμερινό εξοπλισμό, και με μεγάλη μου χαρά, διαπίστωσα ότι δεν με έπαιρνε ο αέρας.

Το σκουφί απαραίτητο!

Ακολουθούν αποσπάσματα από την καμπάνια για την πυροφύλαξη, που επιμελήθηκαν φίλοι συν-ορειβάτες:

Τσακωθήκατε με τον σύντροφο; ΕΔΑΣΑ!

Χάλασε το air-condition; ΕΔΑΣΑ!

Έχετε κρυμμένη κατσαρίδα στο σαλόνι και κολώνετε να κοιμηθείτε; ΕΔΑΣΑ!

Κλειδωθήκατε απ’ έξω και δεν γουστάρετε να τα σκάσετε για νυχτερινό κλειδαρά; ΕΔΑΣΑ!

Επίσης…

Έχεις αϋπνίες ή νεύρα και θες να αποφύγεις το Λεξοτανίλ; ΕΔΑΣΑ!

Έχουν φύγει όλοι οι φίλοι σου για διακοπές κι έμεινες μπουκάλα; ΕΔΑΣΑ!

Θέλεις να το παίξεις πρωταγωνιστής διαφήμισης Nescafe με τον αχνιστό καφέ στο χέρι, ξημερώματα; ΕΔΑΣΑ!

Λίγα λόγια για την πυροφύλαξη και τον Ε.ΔΑΣ.Α (απόσπασμα από το site του Ε.ΔΑΣ.Α):

Ο Ε.ΔΑΣ.Α. (Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής) είναι περιβαλλοντικό μη κερδοσκοπικό σωματείο με κυριότερο σκοπό του την κινητοποίηση των κατοίκων της Αττικής στην εθελοντική δασοπυροφύλαξη, δασοπυρόσβεση και αναδάσωση των βουνών της Αττικής, καθώς και την παροχή βοήθειας, στο μέτρο του δυνατού, προς τις υπηρεσίες κατάσβεσης ορεινών δασικών πυρκαγιών. Ο σύλλογός μας συνεργάζεται με την Πυροσβεστική Υπηρεσία και τα κατά τόπους Δασαρχεία της Αττικής.

Η ιδέα γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια σε μια μικρή παρέα ορειβατών και σπηλαιολόγων ευαισθητοποιημένων στα προβλήματα που δημιουργούνται από τις πυρκαγιές στα δάση μας. Η κινητήρια σκέψη ήταν να σωθούν οι πνεύμονες πράσινου-τόσο πολύτιμοι για την πυκνοκατοικημένη Αθήνα. Θέλοντας λοιπόν να συμβάλλουν και αυτοί με τον δικό τους τρόπο στη διάσωση των δασών και προσφέροντας απ΄τον χρόνο τους, οργάνωσαν μια ομάδα, η οποία σε συνεργασία με το Δασαρχείο και την Πυροσβεστική Υπηρεσία θα συνέβαλε στην πρόληψη και κατάσβεση των πυρκαγιών. Γι΄αυτό το σκοπό ξεκίνησαν πυροφυλάξεις κατά τις νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες με βάρδιες, επιτηρώντας όχι μόνο το μεγαλύτερο μέρος της Πάρνηθας αλλά έχοντας οπτική επαφή και με μια ευρύτερη περιοχή που φθάνει ανατολικά μέχρι την Εύβοια, βόρεια ως την Βοιωτία και δυτικά-νοτιοδυτικά ως την Πελοπόννησο, έχοντας τη δυνατότητα έτσι να ειδοποιήσουν εγκαίρως για φωτιά.

Υπάρχουν πολλά για να φυλάξει κανείς. Το 40% του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και σημαντικότατο μέρος της περιφέρειας του έχουν παραμείνει άκαυτα. Πρέπει να τα προστατεύσουμε για να μην καούν και αυτά με αποτέλεσμα να ανέβει η θερμοκρασία ακόμα 1-2 βαθμούς το καλοκαίρι (εκτός των άλλων επιπτώσεων). Η καταστροφική πυρκαγιά άφησε ανέπαφο ολόκληρο το βόρειο και ανατολικό τμήμα του Δρυμού, όπως και τμήματα ανάμεσα στις καμένες περιοχές που γλύτωσαν από την φωτιά.
Συνολικά τα 2/3 περίπου του Εθνικού μας Δρυμού έχουν σωθεί.
Ακόμα, η επιτήρηση περιοχών που πληγώθηκαν από φωτιά έχει μεγάλη σημασία όπως και η αναδάσωση διότι εάν καούν ξανά η φυσική τους αποκατάσταση είναι πια εξαιρετικά δύσκολη.

Εσύ τι κάνεις γι' αυτό ;

Ο Ε.ΔΑΣ.Α οργανώνει την πυροφύλαξη και φυλάει εθελοντικά συνέχεια επί 26 χρόνια. Τα μέλη του όμως δεν επαρκούν. Γι' αυτό έλα κι εσύ να φυλάξεις μαζί μας, ακόμα και ως απλός έθελοντής πυροφύλακας.

Ένα δίωρο αρκεί

Για όλο το καλοκαίρι, ένα δίωρο από το χρόνο σου, φτάνει για να προστατέψουμε την Πάρνηθα, τον τελευταίο παρθένο πνεύμονα της Αττικής. Μην παραμένεις θεατής.

Η πυροφύλαξη γίνεται σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, το Δασαρχείο της Πάρνηθας, και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. Το χρονικό διάστημα της πυροφύλαξης γίνεται (κατά την αντιπυρική περίοδο του τρέχοντος έτους) με δίωρες, για κάθε εθελοντή πυροφύλακα, νυχτερινές βάρδιες, μεταξύ 9 το βράδυ και 6 το πρωί. Η πυροφύλαξη και ο ύπνος γίνονται σε στεγασμένο χώρο σε υψόμετρο 1,300 μ.. Το μόνο που χρειάζεται να φέρουν οι εθελοντές είναι το φαγητό τους, νερό και υπνόσακο.
Ο Ε.ΔΑΣ.Α διαθέτει μικρά στρώματα και μαξιλάρια.

…

Για περισσότερες πληροφορίες:

http://www.edasa.gr/welcome.html

(πηγή φωτογραφιών: Ε.ΔΑΣ.Α., Το Βιβλίο της Σκίπιζας )