Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Παγωτίνια σε διάφορες γεύσεις

Μία υπέροχη έκπληξη μας περίμενε χτες το βραδάκι.
  
  Το πιο γλυκό χαμόγελο, το πιο χαρούμενο άτομο, εκπέμποντας απέραντη αισιοδοξία σε όποιον συναντούσε, ήρθε να μας δει, μετά από 1 χρόνο απουσίας.
  Ανησυχούσαμε όλοι γι'αυτήν, συχνά μας περνούσς από το μυαλό ότι κάτι είχε γίνει και δεν ήθελε να μας μιλήσει, να μας δει. Και προσπαθούσαμε διαρκώς να την πείσουμε να βρεθούμε. Συνήθως με απόλυτη αποτυχία.
  Όποτε βρισκόμουν στον "κόσμο"μας, ένιωθα την παρουσία της παντού, την εικόνα της, το χαμόγελό της, και με γέμιζε αισιοδοξία, παρ'όλο που δεν ήταν μαζί μας.
  Το κερασάκι στην τούρτα μας, ήταν τα υπέροχα, δροσερά, γεμάτα αισιοδοξία παγωτίνια σε διάφορες γεύσεις που έφερε αποκλειστικά για εμάς η αγαπημένη μας φίλη, σηματοδοτώντας έτσι, μια νέα αρχή.





Σε ευχαριστούμε γλυκιά μου...  (μα για τα παγωτίνια φυσικά!)

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Τα παπάκια στη σειρά

Σήμερα ήμουν στον κόσμο μου.

Θα μου πείτε "εσύ είσαι μονίμως στον κόσμο σου και όχι μόνο σήμερα". Αλλά ξέρω ότι αυτό που λέτε δεν ισχύει. Μόνο σήμερα είμαι στον κόσμο μου.

Φανταστείτε το εξής σκηνικό: κυκλοφορώ αμέριμνη στη δουλειά, κουβαλώντας ανταλλακτικά toner, αλληλογραφία για όοοοολον τον όροφο, με δυο κούπες στο ένα χέρι (καφές-γαλακτομπούρεκο στη μια γιατί αλλιώς δεν τσουλάει, και corn flakes στην άλλη, γιατί αλλιώς θα μείνει από δυναμό). 
Φοράω τα καλά μου, και έχω την συνηθισμένη ατυχία να λερωθώ από σκόνη.
Μία φωνούλα ακούγεται αχνά στο ασανσέρ..."...τα παπάκια στη σειρά, πως χορεύουνε τρελά, παπα παπα παπα παααα....."

Τραγουδάω!
Στη δουλειά!!
Κουβαλώντας όλα αυτά τα πράγματα!!!
Και είναι Πέμπτη!!!!

Άρα: Την Πέμπτη είμαι όντως στον κόσμο μου.

Αργά το απόγευμα και αφού έχει τελειώσει άλλη μια τρελή ημέρα, κατευθύνομαι σε μια πλατεία. 
Πάνω από 8 τραπέζια είναι ενωμένα στη σειρά.
Μπύρες, σουβλάκια, τσιγάρα, σαλάτες, κρασιά και λοιπός εξοπλισμός είναι απλωμένα επάνω τους. 
Γύρω γύρω έχει καρέκλες, και κάθε μια είναι πιασμένη.
Πάνω από 20 άτομα είναι μαζεμένα, και συζητάνε χαρούμενα και έντονα μεταξύ τους. Με ον διπλανό, με τον απέναντι, στην άλλη άκρη-που μόνο με σήματα καπνού μπορείς να επικοινωνήσεις.

Κι εγώ έχω μεθύσει. Από γέλια, ευδιαθεσία, χαρά. 
Παρέα με φίλους.


Τα παπάκια στη σειρά


"...τα παπάκια στη σειρά, πως χορεύουνε τρελά, παπα παπα παπα παααα...."








Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Μου τη δίνουν κάτι τέτοια!!! - Σουλούπωσέ το

Μια φορά κι έναν καιρό, μια φίλη που κατάλαβε το δαιμόνιο μέσα μου, μου έστειλε ένα μήνυμα έχοντας επισυνάψει ένα link. Σουλούπωσέ το ο τίτλος του, και νομίζω τα λέει όλα!
Μ'άρεσε πολύ. Ξετρελάθηκα. Και το ήξερε.
Αυτό το blog-ναι, είναι όντως blog- έχει τόοοοσα πολλά πράγματα που χάνομαι!
Τόσες πολλές ιδέες, λύσεις, για μυαλά τρελαμένα...μου τη δίνουν κάτι τέτοια!!!
Ακόμα δεν το'χω ψάξει εις βάθος. 
Σίγουρα θα βρείτε κάτι που να τραβήξει το ενδιαφέρον σας.
Όχι μόνο ένα. 
Καλό διάβασμα.