Φλυτζανάκια!

Αναρχικές σκέψεις

Λένε ότι η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται. Σίγουρα έχει τύχει και σε εσάς, να πάει στραβά και ακόμα πιο στραβά, και να καταλήξει θεόστραβα μια πανέμορφη (στην αρχή της), ημέρα.

Σήμερα λοιπόν, με το που βγήκα έξω, είχε έναν ουρανό...άλλο πράμα! Ήταν γαλάζιος! Το'χετε ξαναδεί αυτό το χρώμα; 
Και ένας ήλιος...άλλο πράμα! Ήθελα να κάνω επιτόπου μεταβολή προς το σπίτι και να βγάλω παλτό, ζακέτα, καλσόν, ορειβατικές κάλτσες και μπότες, και να βάλω τα αγαπημένα μου: σορτσάκι, κοντομάνικο, γυαλιά ηλίου, καπέλο, σοσόνια και αθλητικά!

Σχεδόν αμέσως έβγαλα αυτές τις αναρχικές σκέψεις απ'το μυαλό μου και συνέχισα τον δρόμο μου προς το μετρό, και κατά συνέπεια προς τη δουλειά. 
Όχι ότι δεν ήθελα να πάω... Αλλά δεν ήθελα να πάω! 

Θέλω την καλοκαιρινή αμφίεσή μου, με έναν παγωμένο καφέ, ή τσάι, ή smoothie, ή γρανίτα, ή παγωτό και το καπελάκι μου...και τάβλι!
...και άμα σκάσω από τη ζέστη (παρέα με τα τζιτζίκια), να πάω να κάνω ένα μπλούμ στο συντριβάνι! 
(Υπέροχη ιδέα για απογευματινή βόλτα). 
(Να την κρατήσω στα υπ'όψιν).

Πότε θα'ρθει το καλοκαίρι...;;;

Λεπτομέρειες...

Θα ήθελα να ενημερώσω όλους τους φίλους, ότι αν κάποιος δεν καταφέρει να έρθει στο "παζάρι" μας, θα μπορεί να δει όοοολα τα αντικείμενα και στα blog μας.

Αρκεί να επιλέξει την ετικέτα "παζάρι", και θα εμφανιστούν!

*Με εξαίρεση τα περισσότερα t-shirts και κούπες (τα οποία έχουν χαριστεί), σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μπορούν να ετοιμαστούν και κατά παραγγελία. Απλά τα t-shirts και οι κούπες χρειάζονται περισσότερο χρόνο και ειδικές λεπτομέρειες.

Παραθέτω τα blog που συμμετέχουν:
Konstantina crafts

Διευκρινήσεις σχετικά με τους δημιουργούς-εθελοντές εκθέτες για το "παζάρι"

Θα ήθελα να κάνω κάποιες διευκρινήσεις σχετικά με τους δημιουργούς-εκθέτες που θα θελήσουν να συμμετάσχουν στο "παζάρι". 

1) Δεν υπάρχει κόστος συμμετοχής. 

2) Ένα μέρος των εσόδων των πωλήσεών σας θα διατεθεί για τον σκοπό του παζαριού. Ο σκοπός για τον οποίο αποφασίσαμε να κάνουμε το παζάρι. Πιστεύω ότι το υπόλοιπο μέρος των εσόδων το οποία θα κρατήσουν οι δημιουργοί, είναι αρκετά δελεαστικό και πολύ ευνοϊκό για τους αυτούς. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον συγκεκριμένο "όρο" παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου μέσω mail.   

Και είπαμε... Αν υπάρχει δημιουργός που θέλει να συμμετάσχει, αρκεί να με ενημερώσει με ένα e-mail, για να τον ενημερώσω κι εγώ για τις υπόλοιπες λεπτομέρειες!

Αυτά μέχρι στιγμής. Εάν προκύψει κάποια άλλη απορία και χρειάζονται νέες διευκρινήσεις, στείλτε μου e-mail και θα το τακτοποιήσουμε!

43.

Βάση για ρεσώ

Το ακριβές χρώμα που δεν κατάφερα να αποτυπώσω στη φωτογραφία είναι ένα βαθύ τυρκουάζ, όχι μπλε. Είναι πραγματικά υπέροχο!

Θεομηνία - Part 3 - Finale

Θεομηνία - Part 3

Καλό το γέλιο και ο χαβαλές που κάνουμε με τέτοιες καταστάσεις, όμως η πραγματικότητα διαφέρει πολύ. 

Σήμερα ζήσαμε μια θεομηνία που συγκρίνεται μόνο με 50 έτη πίσω. 

Η Αθήνα πλημύρρισε, ποτάμια ξεχείλισαν, σπίτια κατέρρευσαν, τα αυτοκίνητα δεν κινιόντουσαν, άνθρωποι εγλωβίστηκαν, κινδύνεψαν. Το χειρότερο; Μια κοπέλα μόλις 23 ετών πέθανε μέσα στο αυτοκίνητό της. Ο φόβος το προκάλεσε αυτό. Λένε πως η κοπέλα δεν είχε βραχεί, δεν είχε γεμίσει νερά το αυτοκίνητο, παρόλο που το νερό έφτανε μέχρι τη μέση της πόρτας. Λένε ότι υπέστη ανακοπή. 23 ετών είναι υγιής ηλικία, δυνατή. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Έφυγε τόσο γρήγορα. Προσπαθώ να αισθανθώ ότι κι εκείνη, να την καταλάβω, να νιώσω τι έζησε. Αλλά δεν μπορώ. Δεν μπορώ να νιώσω αυτήν την φονική ένταση. 

Και το θέμα θα ξεχαστεί σιγά σιγά. Όπως όλα. 

Σήμερα ήταν το finale. Όχι χαρούμενο.  

Θεομηνία - Part 2 - ούτε ιερό, ούτε όσιο

Θεομηνία - Part 2

Είχα παρκάρει το Rover κάτω από ένα δέντρο. Και πήγα και το πήρα σήμερα το απόγευμα. Μιάμιση ημέρα έμεινε εκεί. 
Ωραία, σκέφτηκα, με τέτοια θεομηνία που προηγήθηκε, θα είναι σχετικά ασφαλές. Θα βραχεί λιγότερο, και δεν θα το βρω χεσμένο από τα περιστέρια-γιατί πιο έξυπνο περιστέρι θα πάει να κουρνιάσει στο δέντρο και να χαλαρώσει τόσο ώστε να χέσει...ε; Ποιό...;;;

Βρήκα το Rover μου εκεί που το άφησα. Με περίμενε να έρθω να το πάρω, το καμάρι μου. Πανέμορφό μου, εσύ! Κουκλί μου!!!

Χεσμένο. 
Έλεος με αυτά τα περιστέρια. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Κάποια πήγαν και έκαναν ηρωισμούς. Δεν ξέρω αν ζουν ακόμα. 

Βρεγμένο ως το σασί.
Με μια λιμνούλα στα πόδια του συνοδηγού. Μόνο εκεί όμως! Και όταν, από συνήθεια, ακούμπησα την (υφασμάτινη) τσάντα μου κάτω στα πόδια του συνοδηγού και μετά θυμήθηκα ότι κάτι ήθελα να πάρω από εκεί μέσα και την ακούμπησα στα πόδια μου.... Τότε κατάλαβα ότι λιμνιάσαμε. Ακόμα στεγνώνω.

Πότε θα'ρθει το καλοκαίρι...;;; 

Θεομηνία - Part 1 - "Τσίιιιιιιιζ..."

Θεομηνία-Part 1

Ξύπνησα με έντονη ημικρανία στις 5 π.μ. Ατελείωτη ημικρανία. Εδώ και τρεις μέρες έχει φάει κόλλημα μαζί μου.

Κι έτσι όπως ήμουν ξάπλα, ανάσκελα στο κρεββάτι, αγναντεύοντας αυτό το υπέροχο ταβάνι, σε συνδυασμό με τον κατακλυσμό έξω απ'το παράθυρο, ξαφνικά ένα φως με στράβωσε.

Πριν προλάβω να συνειδητοποιήσω τι μόλις είχε γίνει, πάλι άναψε μες στα μούτρα μου. Και μετά κι άλλο. Κι άλλο πιο μετά. Κι άλλα φώτα άναψαν και έσβησαν.

Κάποιος ξέχασε να αναφωνήσει: "Τσίιιιιιιιζ..."

Ο Θεός με έβγαζε φωτογραφία.

Και όχι μόνο εμένα.

Και εν αγνοία μου, είχα πάρει κάτι πόζες... Θεϊκές! Ξέρετε, ανάσκελα με τεντωμένα πόδια και τα χέρια σταυρωτά στο στήθος, μπρούμυτα και πλαγίως, με μαλλιά αλά Φράνκενστάϊν, κλπ.

Είμαι σίγουρη ότι ακόμα γελάει, και απ'το πολύ γέλιο άρχισε να βήχει, γι'αυτό μπουμπουνίζει. Ναι, αυτό είναι.

Μετά μάλλον άρχισε να δακρύζει (απ'τα πολλά γέλια) γι'αυτό ρίχνει χαλάζι. Ναι, αυτό είναι. 

Η βροχή...ακόμα, δεν κατάλαβα...(γιατί έπαψες, αγάπη, να θυμίζεις...τρα λα λα, τραα λα λα, τραα λα λα λα λα λααα...)-συγγνώμη για την παρένθεση, η ημικρανία φταίει-...από που προέρχεται.

Ο ουρανός είναι γκρίζος, τα φώτα στους δρόμους σβηστά. (Κάποιος να ανάψει ένα σπίρτο παρακαλώ.) Δεν βλέπεις Χριστό. (ο φακός κεφαλής, άφαντος). Οι τέλειες συνθήκες για τέλειες ασπρόμαυρες, antique ή sepia φωτογραφίες.

Μια Κυριακή των συναισθημάτων

Μάτια που γυαλίζουν
Βλέμματα κοφτερά
Λόγια επιθετικά
Σιωπή
Φιλιά με βάθος
Αγγίγματα ζεστά

...Σιωπή...

Λόγια επιθετικά
Πράξεις χωρίς νόημα
Τσακωμός
Νεύρα
Χάος

...Σιωπή...

Συζήτηση
Λόγια ήρεμα
Βλέμματα ταπεινά, ζεστά
Φιλιά με πάθος
Αγγίγματα βαθιά

...Μια Κυριακή των συναισθημάτων.

Πρώτο πακέτο, γιούπι!

Καλησπέρα!

Είμαι στην ευχάριστη (για εμάς) θέση, να ανακοινώσω ότι:
"Τώρα, αρχίζουν τα δύσκολαααα....", "Τώρα, δεν ξέρω τι κάνουμεεεε...", "Τώραααα...." 

Ναι, είναι γεγονός. Σήμερα έλαβα το πρώτο πακέτο. Μας ήρθε από την Κρήτη. 
Ευχαριστούμε, πάρα πάρα πολύ. Ας ήταν όλοι τόσο καλοί όσο εσείς.
Ευχαριστούμε και πάλι.

Από σήμερα λοιπόν, θα αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε πιο εντατικά για τις αφίξεις. 

Βασικά εγώ θα αρχίσω να προετοιμάζομαι από αύριο, γιατί σήμερα πεινούσα όλη μέρα. Κάτι μήλα, κάτι donuts, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε τίποτα.

Η διεύθυνση αποστολής είναι:

Σταυρούλα Χαϊδαλή/ Κωσνταντίνα Φασουλή

Ρούπελ 23 και Σμύρνης 51

Περιστέρι Αττικής

ΤΚ 121 32

Σας αφήνω, πάω να τσιμπήσω κάτι, γιατί έχω μια λιγούρα....

«παζάρι»

Ποτέ δεν μου άρεσε να ζητάω.

Από μικρό κοριτσάκι ήδη είχα αρχίσει να νιώθω άσχημα όταν είχα επιθυμία για πατατάκια, καραμέλες ή σοκολάτα.

Όταν άρχισα να βγάζω τα δικά μου χρήματα, σχεδόν 20 χρόνια μετά, μειώθηκε αυτή η αίσθηση της ανάγκης του άλλου για να αποκτήσω κάτι. Έθεσα και τον εαυτό μου σε κάποιους περιορισμούς, διαχώρισα τα αναγκαία βασικά και τα «υπόλοιπα» αγαθά. Έτσι επανήλθα σε αυτό το συναίσθημα, να νιώθω χάλια όταν θέλω κάτι, το οποίο στην ουσία δεν μου χρειάζεται.

 Να όμως που θα χρειαστώ να ζητήσω κάτι από όλους σας. Τη βοήθειά σας, την καλή σας θέληση. Γιατί μόνη μου δεν θα καταφέρω να κάνω πραγματικότητα το σχέδιό μου…

 Εδώ και λίγο καιρό, αποφάσισα να διοργανώσω ένα bazaar χειροποίητων ειδών, μεταχειρισμένων, κλπ, με μοναδικό στόχο να γεμίσουμε έναν κουμπαρά (ο οποίος δεν έχει πώμα και θα ανοιχθεί όταν έρθει η ώρα του). Το περιεχόμενο του κουμπαρά θα καλύψει μέρος των εξόδων της γέννησης ενός μπέμπη.

Όλοι ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, και σίγουρα δεν είναι μόνο ένα άτομο στην ίδια θέση. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω.

Σίγουρα θα υπάρξει  δυσφορία και άρνηση από μερικούς, τύπου «εγώ δεν τον ξέρω αυτόν, γιατί να βοηθήσω»;

Δεν μπορώ να τους βοηθήσω όλους, αλλά με χαρά θα συνεισφέρω σε όποια έκκληση υπάρξει.

Δε ζητάω χρήματα, αλλά αντικείμενα που θα γεμίσουν τον πάγκο μας. Μόνη μου δεν προλαβαίνω να βγάλω πολλά κομμάτια. Και η φίλη μου που με βοηθάει κι αυτή όσο μπορεί, επίσης δεν μπορεί να βγάλει πολλά κομμάτια. Όχι επειδή δουλεύει αργά, αλλά επειδή γι’ αυτήν δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για Α’ ύλες για να φτιάξει κάτι, πόσο μάλλον για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης. Δεν έχουν όλοι χρήματα στην άκρη, ούτε για τα αυτονόητα.

 Ακολουθούν οι κατηγορίες ειδών. Αισιοδοξώ να έχουμε απ’ όλα τα είδη προς πώληση ώστε να υπάρχει ποικιλία για όλους.

Ζητάω να διαθέσετε έστω και ένα κομμάτι, αντικείμενο, που δεν χρειάζεστε. Οτιδήποτε.

Ζητάω τη βοήθειά σας, και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό. Ίσα-ίσα, που με κάνει να νιώθω καλύτερα.

Θα χαρώ πολύ να σας δω στο «παζάρι», όταν πάρω και επίσημη άδεια για τον χώρο και την περίοδο διεξαγωγής.

Με εκτίμηση,

Stavrou

Η διεύθυνση αποστολής είναι:

Σταυρούλα Χαϊδαλή/ Κωσνταντίνα Φασουλή

Ρούπελ 23 και Σμύρνης 51

Περιστέρι Αττικής

ΤΚ 121 32

(Συγκεντρώνω καθημερινά τα αντικείμενα. Για οποιαδήποτε πληροφορία, επικοινωνήστε μαζί μου!)

(Επίσης, αν υπάρξουν εθελοντές εκθέτες, ας επικοινωνήσουν και πάλι  μαζί μου!) 

Αντικείμενα πώλησης

Χειροποίητα Stavrou (Projects...by Stavrou)

Χειροποίητα Konastantina (Konstantina crafts)

Είδη ένδυσης & υπόδησης

Αξεσουάρ

Παιδικά είδη

Βιβλία-cd-κορνίζες

Πίνακες-διακοσμητικά

Λευκά είδη-πετσέτες-κούπες

Κοσμήματα

Καλλυντικά

Γλυκά του κουταλιού (λίγο απίθανη κατηγορία-ελπίζω να βρω κάτι!)

Ποτά (επίσης απίθανη κατηγορία)

Hard rock metal

Μόλις είδα αυτό το άρθρο από το Ftiaxto.gr, σκέφτηκα ότι μπορώ να το φτιάξω, με τόση ανακύκλωση... 

Πρόκειται για Βραχιόλια από καπάκια αναψυκτικού! 

Μην το απορρίψετε, είναι εύκολο, πρωτότυπο, και πολύ Hard rock! Το μόνο που χρειάζεται είναι πολλά καπάκια από κουτιά αναψυκτικών.  

Αυτή είναι η πρώτη μου προσπάθεια, στο φυσικό τους χρώμα, με μαύρο ελαστικό κορδόνι (από κατάστημα με είδη ραπτικής). Εγώ -τουλάχιστον- με ένα πενσάκι πίεσα την πίσω πλευρά ώστε να μην γρατζουνάει όταν ακουμπάει στο δέρμα.

B-8.

Με το νέο μου απόθεμα, θα ετοιμάσω άλλα δύο βραχιόλια, το ένα σε χρώμα χρυσό μεταλλικό, και το άλλο σε βυσσινί μεταλλικό (βαμμένα με σπρέι ακρυλικού χρώματος). Ειδικά το βράδυ...θα είναι και πολύ cool! 

Άλλο ένα πρωτότυπο project που βρήκα στο Handimania.com, είναι και το παρακάτω. 

Εδώ χρειάζονται πολλά καπάκια. Πραγματικά πολλά. Με βλέπω να ζητιανεύω μεταλλικά κουτιά, και να γίνομαι ρακοσυλλέκτρια για χάρη τους!

Ήδη το φαντάζομαι χρυσό μεταλλικό, ή βυσσινί μεταλλικό...!

Κάνουμε και καλό στο περιβάλλον. Αυτά τα καπάκια από μεταλλικά κουτιά δεν ανακυκλώνονται πολύ εύκολα. Με αυτά τα projects τους δίνουμε ευκαιρία για μια νέα ζωή.