Ήρα - Missing

Χάθηκε η Ήρα μας,  Βελγικό Μαλινουά, 3 μηνών, από το Αλεποχώρι Αττικής, την Κυριακή 28-09-14.

Έχει microchip.

Χαρακτηριστικά: Χρώμα πυρόξανθο. Μαύρη μουσούδα, αυτιά και ουρά. Είναι πολύ ζωηρή-νευρική. Δεν φορούσε κολάρο.

Εάν την βρείτε, κρατήστε την και ειδοποιήστε στα τηλ: 6933328982, 6970487491, 6938050010.

Δίδεται αμοιβή 500 ευρώ.

The Future we share

Όχι, δεν ήταν απόγευμα. Κι όμως ήταν σκοτεινά.
Η αίθουσα γεμάτη, προβολείς και λαμπερά φώτα περιέλουζαν τον χώρο, αποκαλύπτοντας το πλήθος που βρισκόταν εκεί μέσα.
Εγώ βρισκόμουν σε μια θεσούλα, στο κέντρο της σειράς...στην μέση...του αμφιθεάτρου, κάτω από την κεντρική κάμερα... Μπορούσα να δω τα θεωρεία αριστερά και δεξιά μου.
Σε κάθε στροφή του προβολέα, καράφλες γυάλιζαν με μπλε αποχρώσεις, και μαλλιά...πολλά μαλλιά, ξανθά, καστανά και μαύρα, με περικύκλωναν.
Ήθελα να κλάψω...να φύγω... Αλλά με εμπόδιζε η σκέψη ότι το χρωστούσα στην αδερφή μου να παρακολουθήσω το TedX Academy (πλήρωσε η ίδια το εισιτήριό μου και κανόνισε την παρουσία μου στην εκδήλωση, ίσαμε κι έναν μήνα πριν, όλα εν αγνοία μου), κι έτσι, κατάπια τα αρνητικά συναισθήματα (γκλουπ) και κάθισα πιο αναπαυτικά στη θέση μου.
Ευτυχώς στην τσαντούλα που μας δόθηκε, είχε κι ένα αρωματικό μαξιλαράκι-προσφορά της CocoMat-γεμισμένο με χαμομήλι και λεβάντα, ότι πρέπει για χαλάρωση.
Να μην αναφέρω το διπλό κρεβάτι που δέσποζε έξω από το αμφιθέατρο, με ελκυστικό για εκείνη την ώρα, στρώμα από κοκοφοίνικα και ένα σωρό άλλα, φαινόταν σαν να με καλούσε να ξεραθώ επάνω του.

Εντός του αμφιθεάτρου τώρα, η ομιλία έχει ήδη ξεκινήσει. Φανερά πιο ήρεμη, μπορώ να παρατηρήσω πόσο όμορφα αρχιτεκτονικά σχεδιασμένο, είναι. Φοβερή οπτική, πολύ καλή ηχητική κάλυψη, ενδιαφέροντα θέματα, ομιλητές από όλον τον κόσμο. Ομιλίες που αν ήταν μεμονωμένες, πιθανόν και να μην έμπαινε κανείς στον κόπο να (πληρώσει και να) τις παρακολουθήσει.
Αλλά αυτό που έχουν καταφέρει, εκεί στη διοίκηση, είναι, βάσει ενός τίτλου (γενικού θέματος) -στην προκειμένη περίπτωση "The Future we share/ Το μέλλον που μοιραζόμαστε"- να συγκεντρώσουν στιγμές που ίσως μας έχουν ξεφύγει. Σίγουρα μας έχουν ξεφύγει δηλαδή, όταν η καθημερινότητά μας κατακλύζεται από κάθε προσωπική μας στιγμή που κοινοποιείται αλόγιστα στα κοινωνικά δίκτυα, αμέτρητες αυτο-φωτογραφίες μας, και συνεχόμενα status, που απ'ότι φαίνεται, μας καθιστούν σημαντικούς και δημοφιλείς. 
Πόσοι από εμάς αναρωτήθηκαν αν, και με ποιόν τρόπο χρησιμοποιούνται όλα τα προσωπικά δεδομένα που αβέρτα, απελευθερώνουμε, από επιτήδειους και μη;
Ή, πόσοι έχουμε ακούσει στη μέχρι τώρα ζωή μας, για ανακαλύψεις στην Φυσική, από Έλληνες που ασχολούνται εκεί έξω;
Οι γονείς μας μας μετέδωσαν τα μεγάλα γεγονότα που συνέβησαν στην εποχή τους. Εμείς με τη σειρά μας, τι θα δώσουμε στην επόμενη γενιά;

Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό το δημοφιλές event περιλαμβάνει και μας διαφωτίζει με όλα τα αξιοθαύμαστα. Όχι, υπάρχουν πολλά περισσότερα, και ίσως πιο σημαντικά.
Αλλά η διοργάνωση καταφέρνει να μας φέρει πιο κοντά σε όλα αυτά. Χωρίς πολύωρες ομιλίες, τροποποιημένες ειδικά για να τις καταλαβαίνει ο περισσότερος "άσχετος" με το θέμα, κόσμος. Ίσως και όχι. Υπήρξαν ένα-δυο θεματάκια που δεν καταλάβαινα τίποτα.

Είμαστε στη μέση του event, μήπως θα έπρεπε να αφήσω κάτω το στυλό και το μπλοκάκι (παρεχόμενα εντός τσαντούλας) και να καρφώσω τα μάτια μου στον ομιλητή; Όχι ότι θα με δει, αλλά αν αρχίσουμε όλοι εδώ να τον κοιτάμε κατάματα χωρίς να βλεφαρίζουμε και να κουνάμε τα χείλη σαν να ψιθυρίζουμε, ίσως διακόψει την στημένη ομιλία του-την οποία σχεδόν διαβάζει από οθόνες- και μας δώσει λίγο από τον αληθινό εαυτό του. Μπαααα...... αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες. 

Δεύτερο διάλειμμα, σχεδόν 40-50min. 
Κι όμως, ούτε τον καφέ μας προλάβαμε να πιούμε, ούτε στο wc για την ανάγκη μας. Υπομονή! Δύο ωρίτσες και τέλος! Πέντε ώρες κρατήθηκες, για δύο κάνεις έτσι;
Πρόλαβα όμως (στην αναμονή για τον καφέ) να δοκιμάσω δείγμα πανακότας, αφού προηγουμένως ρώτησα εάν έχουν αυγά (ξέρετε, λόγω αλλεργίας...).
Κατά 99% σίγουρος, ο άνθρωπος που σέρβιρε, μου απάντησε πως ούτε στο παγωτό τους χρησιμοποιούν αυγά, γλουτένη, λακτόζη, γενικά τα στοιχεία που ευθύνονται για διατροφικές αλλεργίες. Παρόλα αυτά, τηλεφώνησε στην...παραγωγή, και ρώτησε. Κι έτσι δοκίμασα για πρώτη φορά πανακότα. Δεν ήταν κι άσχημη.
(Πρόκειται για το γαλακτοπωλείο Φύσις, που εδρεύει στην Αγ. Παρασκευή)

Πάμε πίσω στην αίθουσα. Δυστυχώς παρατήρησα ότι κανένας σχεδόν δεν ήταν ικανοποιημένος με την θέση του, κι έτσι μετά από κάθε διάλειμμα, γύρω μου κάθονταν νέα άτομα. Κι εγώ δεν κατάφερα να κάτσω στην ίδια θέση σε καμία από τις τρεις ενότητες. Πάλι καλά που εξασφάλισα στην ίδια σειρά. Μεγάλο επίτευγμα δεδομένου της χιλιάδας (;) των παρευρισκομένων.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες ομιλίες ξεχώρισα:
Τον Μιχάλη Μπαχτή - Το σωματίδιο Higgs και η ζωή μας,
Τον Menny Barzilay - Τα δεδομένα που αιωρούνται στο διαδίκτυο (Κατάσκοποι στο facebook),
Τον Α. Παπαχελά να μιλάει νευρικά και πολύ γρήγορα (ούτε που κατάλαβα για ποιο πράγμα μιλούσε) - Οι δύο Ελλάδες,
Τον απολαυστικό Μύρωνα Μιχαηλίδη για την Λυρική Σκηνή - #HLyrikiMas: Η ενωτική δύναμη της Τέχνης,
Τον Νίκο Κουμέττη - Η Ελλάδα που ονειρεύομαι,
Την δικηγόρο Μαρία Σταυρουλάκη για τους πρόσφυγες - Οι πρόσφυγες και η χώρα μου, 
Τον Νίκο Μιχαλάκη computer scientist - Τα παιδία παίζει 2.0, 
Τα απίστευτα έργα ζωγραφικής του Χρήστου Μποκόρου (συναγωνίζεται τον μοναδικό, ανεπανάληπτο, αείμνηστο Bob Ross) - Τα Στοιχειώδη.

Πολύ μεγαλύτερη εντύπωση δε, ήταν το γεγονός ότι για μία μόνο ημέρα-την ημέρα που το event δέχθηκε κόσμο- συνεργάστηκαν μεταξύ τους περίπου 120 εθελοντές, οι οποίοι ανέβηκαν όλοι στην σκηνή και δέχθηκαν το πιο θερμό χειροκρότημα. Ήταν συνεχώς χαμογελαστοί, κουρασμένοι και όρθιοι, νηστικοί όταν εξυπηρετούσαν τον κόσμο (έφαγαν μετά από εμάς). Για την μεγάλη ημέρα, είχαν προηγηθεί εβδομάδες εκπαίδευσης... εθελοντικά. Γιατί όπως υποστηρίζουν, χαίρονται να προσφέρουν σε κάτι που θέλουν να γίνει θεσμός και στην Ελλάδα. 

Στη σούμα:
Μ'ένα affordable αντίτιμο, βλέπεις και ακούς ανθρώπινα είδη εν ζωή, που εκτός εξαιρέσεων, δεν θα συναντούσες τόσο εύκολα.
Συμπεριλαμβάνεται η παροχή (δωρεάν) καφέ, νερού, μπύρας, αναψυκτικών, σάντουιτς, μπισκότων (συνοδευτικό του καφέ), μπανάνων (χορηγός η Chiquita), ποτό-απεριτίφ (χορηγός το Metaxa), wi-fi (χορηγός η Wind), ένα κρεβάτι για τα μάτια σου μόνο (CocoMat), μιας γλυκύτατης υφασμάτινης τσαντούλας με το λογότυπο του event -γεμάτη διαφημιστικά καλούδια- κι ένα πως το λένε...αυτό που κρεμάς στο λαιμό και συγκρατεί ταυτότητα... Αυτό.
Για να μην γίνομαι υποκειμενική, οι πιο υλιστές μπορούν να το δουν κι αλλιώς: Με το αντίτιμο, καταναλώνεις τουλάχιστον 4 καφέδες, τουλάχιστον 3 ποτήρια/μπουκάλια μπύρα, αναψυκτικά/νερά/μπανάνες/σάντουιτς για το σπίτι-αν δεν πεινάσεις όσο είσαι εκεί. Και επί την ευκαιρία, ακούς και καμιά δεκαπενταριά διανοούμενους επί διαφόρων θεμάτων, που ίσως δεν σ'ενδιαφέρουν καν.
Πιστεύω όμως ότι στην πρώτη μόνο περίπτωση γίνεται η απόσβεση, καθώς όσα και να σουφρώσεις, δεν φτάνουν την αξία του εισιτηρίου.

Στο μέλλον...
Υπόσχομαι να μην απορρίψω ξανά τόσο εύκολα την παρότρυνση της αδελφής μου, να συμμετάσχω εθελοντικά σε κάτι τέτοιο. Όπως η ίδια αναφέρει, "θα γνωρίσεις νέο κόσμο, θα περάσεις διαφορετικά, δεν θα φοβάσαι τόσο πολύ". 


(Εντυπώσεις από την συμμετοχή μου στο TedX Academy Athens 27 September 2014, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών).

Αποστολή: Κρέπες

Οι κρέπες είναι ένα snack που μπορεί να φαγωθεί ως snack, αλλά και ως κανονικό γεύμα, εξαρτώμενες πάντα από το μέγεθός τους.

Είναι ελαφριές, δεν βαραίνουν το στομάχι, και μπορούν να εμπλουτιστούν με της Παναγιάς τα μάτια.

Τα υλικά που απαιτεί η βασική συνταγή, συνήθως τα έχουμε στο σπίτι, άρα δεν χρειάζεται να κάνουμε επιδρομή στο super-market, και είναι έτοιμες το πολύ σε ένα μισάωρο.

Έτσι λοιπόν:

Ανακατεύουμε τα αυγά πολύ καλά,

Προσθέτουμε το αλεύρι, το γάλα, το αλάτι, και το βούτυρο.

Χτυπάμε ανελέητα όλα τα παραπάνω, μέχρι να διαλυθεί πλήρως το αλεύρι.

Κάνουμε τον σταυρό μας, και τηγανίζουμε το μείγμα (στο τηγάνι).

Και...ιδού!

Δεν κρατήθηκα, και παραγέμισα με μαρμελάδα φράουλα την πρώτη κρέπα της στοίβας.

Φυσικά, η μαρμελάδα έπεφτε από παντού.

Από ποσότητα, βγήκαν μετρημένες στα δάχτυλα. Έξι ολόκληρες, και μία που πήγε άκλαφτη στο τηγάνι.

Ομολογώ ότι αυτή τη φορά το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλύτερο (υπήρξε και πρώτη φορά όπου αντί για κρέπα έφτιαξα τηγανίτα).

Η ζύμη θα έπρεπε να βγει λεπτή, η δική μου ήταν λίγο γεματούλα.

Η πάνω πλευρά ήταν γεμάτη τρύπες-έμοιαζε με ομελέτα, και η κάτω σαν καμμένη ομελέτα.

Κατά τα άλλα, τρώγεται.

Tips για τους επόμενους:

Πρώτα χτυπάμε τα αυγά, και μετά προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα (σε αντίθεση με εμένα που για κάποιο λόγο πρώτα χτυπάω το αλεύρι-μόνο του ή με παρέα-, και μετά θυμάμαι ότι τα αυγά ήταν πρώτα).

Επίσης, θυμηθείτε ότι αφού ανακατευτεί το μείγμα, αφήστε το να χαλαρώσει για περίπου 30min... (πράγμα που εγώ δεν έκανα, και το τηγάνισα κατευθείαν).

Ακόμα, χρησιμοποιήστε αντικολλητικό τηγάνι. Ή κρεπιέρα. Ή ομελετιέρα (Το είδα κι αυτό).

Next time, καλύτερα!

∙~∙

Η συνταγή είναι από το site Οι Συνταγές της Παρέας.

Καλύτερη επιτυχία, εύχομαι!

Αποστολή: Μπισκοτάκια με σοκολάτα, Light

Αποστολή: Μπισκοτάκια με σοκολάτα, Light (=1 αυγό).

Μ’ έχει πιάσει μια λιγούρα τώρα τελευταία, κυρίως από την τελευταία εκείνη πονεμένη εβδομάδα. Έσπασα το σερί που είχα, και αγόρασα ένα τεράααστιο σακούλι αλατισμένα πατατάκια σε τιμή σοκ (μπορείτε να τα βρείτε σε μεγάλη αλυσίδα supermarket, ιδιωτικής ετικέτας, υπό τον τίτλο «discount»,  σε αλάτι, ρίγανη και barbeque).

Ε, από εκείνη την ημέρα, θέλω κάτι να τσιμπολογήσω μετά τις 00.30μμ, κατά προτίμηση γλυκό και σοκολατένιο.

Έτσι, οπλίστηκα με αυτοσυγκράτηση, και επισκέφθηκα το supermarket για να προμηθευτώ τα απαραίτητα υλικά.

 «Σήμερα θα φτιάξω Μπισκοτάκια με σοκολάτα. Με όσο το δυνατόν ελάχιστα αυγουλάκια (λόγω αλλεργίας)», σκεφτόμουν, και ήδη τα γευόμουν.

Από την αναζήτηση για μπισκότα σοκολάτας, διάλεξα μία συνταγή του Παρλιάρου, ελαφρώς μεταποιημένη. Φυσικά, την τροποποίησα σε ότι αφορά τα αυγά. Δεν θέλουμε να πάθουμε κάτι.

Αράδιασα τα υλικά στον πάγκο, και ξεκίνησα.

Ανακατεύουμε την ζάχαρη και την μαργαρίνη,

Προσθέτουμε τα---ΤΟ αυγό,

Προσθέτουμε αλεύρι, baking powder και αλάτι,

Προσθέτουμε τα κομμάτια σοκολάτας.

Μ’ ένα κουταλάκι απλώνουμε το μείγμα σε λαδόκολλα που έχω στρώσει σε ταψί.

Τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο.

Ψήνουμε για 12 min maximum, σε 190 βαθμούς κελσίου maximum (σε αέρα γύρω στους 170).

Η πρώτη φουρνιά ήταν έτσι… 

 Άπλωσαν πολύ, αλλά το περίμενα. Ειπώθηκε στα σχόλια μελών.

Προφανώς τα έκαψα.  Ή ήθελε λιγότερα λεπτά, ή και λιγότερους βαθμούς.

Anyway, μείγμα είχα μπόλικο, οπότε έβαλα δεύτερη φουρνιά.

Το δεύτερο ταψί το πρόλαβα προτού καούν τα μπισκότα, όμως άρπαξε λίγο η λαδόκολλα. Κι έλεγα, ποιος λιβανίζει τέτοια ώρα…

Αυτή τη φορά χαμήλωσα σε βαθμούς (περίπου 170) και έψησα λιγότερο (περ. 8-9 min). Αλλά πάλι άπλωσαν, και έγιναν τόοοσο λεπτά, που δεν θεωρούνται μπισκότα.

Το τρίτο ταψί το έψησα 4 min, αλλά η λαδόκολλα δεν τη γλίτωσε.

Η υπόσταση του περιεχομένου, όμοια με του 2^ου ταψιού.

Και… την τελευταία ποσότητα, την έβαλα σε θήκες για mafin.

Αυτό που διαπίστωσα, είναι ότι φουσκώνει το μείγμα, κι ας μην έχω χρησιμοποιήσει αυτοφουσκωζόμενο αλεύρι (κοινώς, φαρίνα, ή αλεύρι που φουσκώνει μόνο του).

Όπως πάλι ειπώθηκε στα σχόλια, επιβεβαίωσα ότι στις θήκες για mafin, τουλάχιστον τα έσωσα από εμφάνιση.

Στερεοποιήθηκαν από πάνω και από κάτω, στην μέση όμως ήταν μαλακά, δηλαδή  ελαφρώς άψητα (και κυρίως λαδωμένα αφού δεν απορροφήθηκε η μαργαρίνη), μιας και η συνταγή αναφερόταν σε σκληρά μπισκότα.

Next time, καλύτερα!

∙~∙

Η συνταγή είναι από το site Οι Συνταγές της Παρέας.

Πολύ χρήσιμο είναι και το άρθρο τους, για μετατροπές (δείτε και θα καταλάβετε).

Καλύτερη επιτυχία, εύχομαι!

 

Ε-47.

Ε-48.

Ε-49.

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 8

Ώρα 00.05 πμ.
Σε τρεις ώρες παρά δέκα λεπτά, θα επιβιβαστώ στο λεωφορείο που θα με πάει στο αεροδρόμιο. Ημέρα επιστροφής.
Τα πόδια μου είναι παγάκια..αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, το μυαλό μου κατακλύζεται από σκέψεις, χρώματα, εικόνες από όοοολα αυτά που κατέγραψαν τα μάτια μου αυτές τις ημέρες, και κυρίως, άρχισα να σχεδιάζω την δική μου σειρά παπουτσιών και ρούχων.
Όλη την εβδομάδα οι γλάροι ήταν άφαντοι, και τώρα αποφάσισαν να ξεσαλώσουν. 
Η ώρα περνάει, κι ακόμα να κοιμηθώ. Το μάτι γαρίδα, τα πόδια παγωμένα, ενώ βρίσκομαι κάτω από ένα υπέροχο king size πουπουλένιο πάπλωμα, ικανό να ζεστάνει και την μύτη μου (η οποία συνήθως, είναι πολύ κρύα, και σε συνδυασμό με τα κρύα μου πόδια, δεν με αφήνει να κοιμηθώ).
Αρνούμαι πεισματικά να κοιτάξω την ώρα, και αμέσως εικόνες από όλο το φάσμα των ρολογιών περνάνε μπροστά μου. Εκκρεμή, στρογγυλά, ψηφιακά, του υπολογιστή, του κινητού, της εκκλησίας...
 1.30 πμ. Σε μια ώρα πρέπει να ξυπνήσω.

02.50 πμ., στο σταθμό των λεωφορείων.
Η ώρα του αποχαιρετισμού έφτασε. Δεν τα πάω καθόλου καλά με αυτά. Δεν στενοχωριέμαι ακριβώς που αφήνω την αδερφή μου και γυρίζω πίσω στα ίδια. Είναι που επιτέλους μίλησα σε άνθρωπο για πρώτη φορά μετά από μήνες, και τώρα τέλος... Είναι όλα τα συναισθήματα που μαζεύονταν, μαζεύονταν, και με οποιαδήποτε αφορμή, σκάνε. Είναι και οι γυναικείες ορμόνες που βάζουν ενα χεράκι να τα νιώθουμε όλα τόσο έντονα. Αυτές που είναι στα ύψη μια φορά τον μήνα... Αυτές που για τα πάντα φταίνε οι άλλοι. Ναι αυτές, που ευθύνονται για τα νεύρα μας απέναντι στο άλλο μισό, χωρίς λόγο και αιτία.... Αυτές, φταίνε για όλα.


Ώρα 05.00 πμ. 
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Εδώ θα περιμένω άλλες τρεις ωρίτσες.

Ώρα 8.10 πμ.

Και....Πετάμεεεεεε....!!!!

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 7

Η τελευταία διαθέσιμη μέρα για shopping σήμερα. Φυσιολογικά, η τελευταία μέρα ξεκινάει από τις 9 πμ. Όχι όμως για μένα. Έχοντας στην τσέπη το 60% των τελευταίων μου χρημάτων, ξόδεψα ενα τετράωρο κοιτάζοντας το ταβάνι, κάνοντας διαδρομές από το ψυγείο στον καναπέ, με τον καφέ στο ενα χέρι και το κινητό στο άλλο.
Το μυαλό μου είχε κολλήσει.. δεν ήξερα τι ήθελα, δεν ήξερα που ήθελα να πάω, κι αν ήθελα κάτι το είχα ξεχάσει εντελώς. 
Από αυτήν την δύσκολη θέση με έβγαλε η μαμά, από την άλλη άκρη γραμμής του τηλεφώνου. Σαν να με καταλάβαινε, έβαλε τις σκέψεις μου σε μια σειρά. Με καθησύχασε όταν μου είπε να μην με ανησυχεί που δεν έχω χρήματα για τις τελευταίες αγορές...έχει η αδερφή μου! Έτσι, παρέα με την αδερφή μου, πήγαμε εκεί που δεν είχαμε επισκεφθεί μέχρι τώρα. 
Μετά από κάποια ώρα, το μυαλό μου επανήλθε στο άκρον άωτον της ξεγνοιασιάς: εγώ ανέμελη να στέκομαι στον ήλιο-γιατί είχε ηλιοφάνεια σήμερα- με σακούλες αποκτημάτων στα χέρια, η αδερφή μου σε αναμμένα κάρβουνα, να θέλει να δείρει τους καθηγητές της, μες στο άγχος για το πολυπόθητο approval. Τελικά με άφησε για να ξεκαθαρίσει κάποιους λογαριασμούς... Κι εγώ...συνέχισα τα ψώνια!

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 6

Ημέρα πεζοπορίας! 
Είχε λιακάδα και ζέστη, κι έτσι μπορέσαμε να επισκεφθούμε τα διαφορετικά μέρη του Bristol. Ξεκινάμε περιμένοντας το ιδανικό λεωφορείο, αυτό που θα μας πάει πιο κοντά στον προορισμό μας, αφήνοντας όμως το πιο όμορφο μέρος της διαδρομής να το περπατήσουμε. Στην ουσία, ξεπετάξαμε έτσι την ανηφόοορα και την κατηφόοορα. 
Το μέρος, ακτινοβολούσε πράσινο...Ζωηρό, έντονο, γεμάτο ενέργεια, πράσινο. Φαντάστηκα τον εαυτό μου όρθιο σε ενα παγκάκι, να ετοιμάζεται να κάνει ενα μακροβούτι όπως ο Σκρουτζ Μακ Ντακ στο αγαπημένο του θησαυροφυλάκιο. Αλλά τα φτερνίσματα και η επερχόμενη φαγούρα, με εμπόδισαν. 
Πήραμε το μονοπάτι για την γέφυρα. Την κρεμαστή γέφυρα του Clifton. Από εκεί μπορείς να δεις αφ' υψηλού το Bristol. Όχι όλο, αλλά αρκετό από αυτό. Από κάτω το ποτάμι, απέναντι τα βράχια. Η άλλη άκρη της γέφυρας ανήκει στην περιοχή Clifton, μια ήσυχη, γραφική αλλά και ακριβή τόσο όσο η  κρυολουσία που νιώθεις όταν η γλυκύτατη τσαντούλα που σου έκλεψε το μυαλό ξεπερνάει το βάθος της τσέπης σου.
Η γέφυρα του Clifton εξυπηρετεί επιβατικά Ι.Χ., δίκυκλα, ποδήλατα, και πεζούς. Μόνο οι πεζοποδηλάτες έχουν ελεύθερη διέλευση.
Η γέφυρα τηρεί πιστά το ραντεβού της με την μηνιαία συντήρηση. Μια φορά τον μήνα, είναι κλειστή καθώς οι αρμόδιοι τεχνικοί ελέγχουν κάθε σπιθαμή. Η θέα από εκεί είναι αξέχαστη. Έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι κάθε νεόνυμφου ζευγαριού. Οι γαμήλιες φωτογραφίες λαμβάνουν χώρα στη γέφυρα του Clifton. 

Ακριβώς όμως επειδή είναι πολύ ψηλά, έχουν τοποθετηθεί αρκετές πινακίδες που απευθύνονται σε όσους σκέφτονται να πηδήξουν...στο κενό, χωρίς επιστροφή. Πινακίδες με αισιόδοξα και λογικά μηνύματα, που προτρέπουν να επικοινωνήσει ο άμεσα ενδιαφερόμενος, σε κοινωνική υπηρεσία που παρέχει βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη.
Μην φανταστείτε μηνύματα τύπου "η ζωή ειναι μια υπέροχη λιακάδα που δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις" και αλλά τέτοια γλυκανάλατα κλισέ. Μιλάμε για σοβαρά μηνύματα.

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 5

Να και η 5η ημέρα... Την περίμενα πως και πως! Μένουν μόλις 2 ημέρες για την επιστροφή, και η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Ο καιρός είναι υπέροχος. Με κρύο! Ήλιος! Χωρίς αέρα! Ώρα για shopping. Γιούπι!!!
Όλη η αγορά στα πόδια μου... Ξεχύθηκα αποφασισμένη να το κάνω πραγματικότητα τα πιο τρελά μου όνειρα, να δοκιμάσω ρούχα ρούχα ρούχα χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Πάτησα το κατώφλι του αγαπημένου μου τεσσάρων επιπέδων κατάστημα, και άρπαξα ένα καλάθι-καρότσι. Τριγύρισα σε όλο το ισόγειο...μετά ανέβηκα στον πρώτο όροφο...και στον δεύτερο...μέχρι που συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν και μια δεύτερη γνώμη, να μου πει την άποψή της γι'αυτά που σκόπευα να δοκιμάσω. Και αυτή ήταν στο πανεπιστήμιο από το πρωί. Μπουχούυουοου...... Εγκατέλειψα το άδειο καρότσι στην θέση του, και έφυγα. Προσπάθησα να ξεχάσω την στενοχώρια μου χαζεύοντας σχεδόν με το ζόρι τις βιτρίνες άλλων μαγαζιών. Ίσα που θυμήθηκα ότι είχα και από εκεί αγορές, και απρόθυμα τις έκανα. 
Πίσω στο σπίτι καθόμουν με τις ώρες, αγκαλιά με τις λιγοστές μου αγορές, να κοιτάζω το ταβάνι... Μέχρι που γύρισε από το πανεπιστήμιο η αδερφή μου, και την χιλιοπαρακάλεσα να πάμε μαζί για ψώνια, έστω και για μια ώρα. Παρόλη την κούρασή της, πήγαμε. Σχεδόν τρέχαμε ανάμεσα στα ρούχα, για να προλάβω να της δείξω τι μου άρεσε. Φυσικά ανέλαβε πρωτοβουλία και γέμισε το καλάθι μου με ρούχα που ούτε καν θα δοκίμαζα. By far μακριά από το στυλ μου. Με έσπρωξε στο δοκιμαστήριο και καθόταν σαν μπάστακας απ'έξω μέχρι να με δει με αυτά. Δεν πρόλαβα να τα δοκιμάσω όλα, ωστόσο, ήδη με τράβαγε στο ταμείο. Ναι, τα πήρα.     

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 4

Ναι, πολύ σωστά. Day 4. 
Χτες είχε πολύ αέρα. Ούτε που μπορώ να πω με σιγουριά πόσα μποφώρ. 
Και όχι μόνο αέρα...αλλά και σταγόνες βροχής, κανονική βροχή, καταιγίδα....και μετά αυτό που σε φτύνουν...και μετά μόνο αέρα, και φτου κι απ'την αρχή.
Ήταν η ιδανική ημέρα - από άποψη διαβάσματος και υποχρεώσεων- για να επισκεφθούμε το Ikea, για να αγοράσουμε μια ντουλάπα. Μία ντουλάπα που μπορείς να την κουβαλήσεις μόνος σου, και να την συναρμολογήσεις επίσης μόνος σου - αλλά χωρίς παρέα, ακόμα και η ντουλάπα δεν έχει πλάκα.
Βέβαια εγώ την διάγνωσή μου, την έβγαλα: δεν χρειαζόταν μόνο ντουλάπα το δωμάτιο, αλλά βιβλιοθήκη. Μία που να φτάνει μέχρι το  2.20m του ταβανιού, ώστε να αξιοποιηθεί όλο το ύψος της και να γεμίσει με βιβλία, άσχετα αν έπρεπε να ανεβείς σε σκάλα για να τα φτάσεις. Φυσικά, χρειαζόταν και ντουλάπα. Μία μεγάλη ντουλάπα, να πιάνει όλον τον τοίχο, και όχι ενός μέτρου πλάτος, μόνο. Που να χωρέσουν όλα αυτά τα ρούχα εκεί μέσα; Γίνεται πανικός. Παντού ρούχα, ρούχα, παπούτσια, παπούτσια, παπούτσια, παπούτσια, κασκόλ, σκουφιά, γάντια, και η καλοκαιρινή σεζόν ζουληγμένη σε θήκες με λεβάντα, προς αντιμετώπιση του σκώρου κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου. Στοιβαγμένες θήκες με λεβάντα απο κάτω προς τα πάνω.
Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής προς το Ikea, λοιπόν, μας πήγε το λεωφορείο. Στην πιο κοντινή στάση μας άφησε. Λίγα λεπτά έπρεπε να διασχίσουμε δυο δρόμους, για τον προορισμό. 
Αν δεν είχα γεμάτο το σακίδιο, ομολογώ μπορεί και να μην έφτανα ποτέ. Σαν αερόστατο αισθανόμουν, που είναι δεμένο και δεν το άφηνε το σχοινί να πλεύσει...προς τα σύννεφα. Ευχόμουν έντονα για ένα βαρίδι εξ'ουρανού...σαν αυτά που βάζουν τα καλοκαίρια οι ψαροταβέρνες στα τραπέζια. Ούτε λόγος για ομπρέλα για τις χοντρές σταγόνες που έπεφταν με ορμή πάνω μας λες και μας μισούσαν θανάσιμα.
Μετά από κανα τρίωρο σουλατσαρίσματος στο Ikea, το ταξί μας άφησε μπροστά στο σπίτι, μαζί με την λεία μας. Τρία άτομα χρειάστηκαν για να μεταφέρουμε αυτήν την ντουλάπα "που μπορείτε να την πάρετε σπίτι σας με το δικό σας αυτοκίνητο, καταλαμβάνοντας ελάχιστο χώρο, χάρη στην επίπεδη συσκευασία της...". 

(Στη διαδρομή προς το σπίτι. Ναι, είναι πραγματική φωτογραφία. Η πιο κοντινή λήψη επιβεβαιώνει τους φόβους σας. Ναι, είναι αλήθεια.)

Η Day 4, πέρασε γρήγορα, χωρίς να το καταλάβω. Μια η βροχή, μια ο αέρας, το ανεμόβροχο που στροβιλιζόταν κατά την κρίση και τη διάθεσή του, δεν ήθελα να βγω από το σπίτι, αλλά και το κρύο που είχε μέσα, πέρασα αρκετή ώρα στην τουαλέτα, αγκαλιά με το καλοριφέρ-για να μην ανάψω το κεντρικό και ζεστάνει όλο το σπίτι χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και έρθει ο λογαριασμός ρεύματος χρυσός.

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 2

Πόσο απόλαυσα αυτόν τον ύπνο.... 

Ξύπνησα γύρω στις 11πμ τοπικής πάντα, ωρας, έχοντας κλείσει περίπου μια ντουζίνα ώρες ύπνου. Μπορώ να πω ότι εγκλιματίστικα πλήρως.
After ένα σύντομο breakfast, we took τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε για τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις.

Ο καιρός θα μπορούσε να είναι και better. The weatherman had predicted ότι όλη την εβδομάδα (της παραμονής μου) θα ήταν βροχερός και windy.
Έξω ρίχνει "αυτό που σε φτύνουν", είναι ο Ελληνικός όρος για το drizzling. Μεταξύ ψιλόβροχου, χιονόνερου, μπόλικο σε ποσότητα, με αεράκι που το παίρνει και το σηκώνει στην κυριολεξία, και το πάει όπου θέλει. Εναλλακτικά, σκατοweather.

Όση ώρα η συγκάτοικος παρακολουθούσε ένα πολύ βαρετό αλλά υποχρεωτικό lesson, εγώ περίμενα σε ένα διπλανό κτήριο εντός του πανεπιστημιακού campus, όπου ο καθένας μπορεί να πιει τον καφέ του, να μελετήσει, να τσιμπήσει ένα σνακ, κλπ. (ναι, ανήκει στο πανεπιστήμιο).
Έχω φέρει και τις σημειώσεις από το on-line σεμινάριο που παρακολουθώ, μήπως και καταφέρω να συγκεντρωθώ να το διαβάσω (δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο σπίτι, μπορώ στο Bristol. Κάτι δεν πάει καλά...). Καθώς και ένα μυθιστόρημα 766 σελίδων, τρεις δωρεάν εφημερίδες (εκδιδόμενες από το πανεπιστήμιο), κι άλλο ένα δωρεάν φοιτητικό περιοδικό I was given a few hour ago.
Είμαι πολύ βολικός τύπος. Κάθομαι παντού, αρκεί να έχει καναπέ και ζεστούλα. 

Καλά, όχι ακριβώς παντού, είπαμε.

Και...Πετάμεεεεεε....!!! - Day 1

"...Έλα... Έλα κι άλλο... Έχεις πολύ χώρο... Κόψε, κόψε, κόψε.... Κόψτο όλο σου λέω...!"

Αυτό ήταν η όπισθεν.

Ευθύς μπροστά μας φανερώθηκε ο τεράστιος διάδρομος. Και ξεκίνησε το sprint.
Πολύ σύντομα, σηκώθηκαν τα δυο μπροστινά πόδια (αντίθετα με το αγαπημένο μου σκατόσκυλο-αλλά και όλα τα σκυλάκια του κόσμου- που χρησιμοποεί τα πίσω πόδια εναλλάξ, όταν βρεθεί φάτσα σε κάθε λογής γαϊδουράγκαθα, δέντρα, κολώνες, γωνίες, στριμμένους χαρακτήρες ενίοτε), και ακολούθησαν και τα άλλα δύο.

Και...Πετάμεεεεεε....!!!

Πάνω από τα σύννεφα πλέον, απολαμβάνω αυτό το άθλιο υψόμετρο και έναν υπέροχο γαλάζιο ορίζοντα με υφή σαν το μαλλί της γριάς και βαμβάκι.

Για μια ολόκληρη εβδομάδα θα ακούω γλάρους,
Θα ξεσκονίσω τα αγγλικά μου από πρώτο χέρι, 
Θα προσπαθήσω να δοκιμάσω την προφορά από τους χαρακτήρες του Harry Potter,
Θα φάω υπέροχα ντόνατς!

Ομπρέλα πήρα; Πήρα!
Επίσης, κατεψυγμένα κρέατα, αγκινάρες, φασόλια, πασχαλιάτικα κουλουράκια, ρούχα, παπούτσια, παπούτσια, παπούτσια και πολλά άλλα.

Μάναααααα....!!! Φαϊ...!!!

Ποτέ δεν το περίμενα αυτό από εμένα. 

Εσχάτη προδοσία.

Εγώ, φανατική εργένισσα στην κουζίνα, να καταπατώ την υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου από τότε που με θυμάμαι.

Στην κουζίνα μπαίνουμε μόνο για να φάμε, και να φτιάξουμε coctails/smoothies,punch.

Κι όμως... Αυτόν ακριβώς τον κανόνα καταπάτησα για πρώτη φορά την περίοδο 2004-2008 όντας φοιτήτρια και, αναγκαστικά, όταν τα φαγητά της γιαγιάς -που μου έστελνε με το ΚΤΕΛ, και τα οποία διατηρούνταν στο ψυγείο για περίπου δύο εβδομάδες- τα κλάταραν, έπιασα στα χέρια μου για πρώτη φορά: κατσαρόλα...τηγάνι...τρυπητήρι... Και κατόρθωσα να φτιάχνω: ρύζι...πουρέ (έτοιμο, σε σκόνη)...μακαρόνια...ομελέτα...

Τελείωσαν όμως τα φοιτητικά χρόνια, και τελείωσε και η πρακτική μου στην κουζίνα. Ξαναγύρισα στις παλιές συνήθειες: Φαγητό μαγειρεμένο από τη μαμάκα μου. Και συνεχίστηκε μέχρι και πριν λίγους μήνες.

Πλέον μένω μόνη μου (γιούπι! φοιτητικά χρόνια Νο.2) σε ένα τεράαααστιο σπίτι, με μια ολοκαίνουρια κεραμεική κουζίνα (που ακόμα μαθαίνω πως λειτουργεί-και πως την καθαρίζουμε), ένα σκασμό ντουλάπια ιδανικά να πλαισιώσουν ταβέρνα, κατσαρολικά, χύτρες, τηγάνια, και...βασικά υλικά που κάθε καθωςπρέπει κουζίνα πρέπει να έχει στα ντουλάπια της.

Ειδικά δε αυτό το τελευταίο, τελειωμό δεν έχει. Τα βασικά υλικά είναι πάρα πολλά. Σιγά που θα τα χρησιμοποιήσω εγώ όλα αυτά...!

Κι όμως.... Ποτέ μη λες ποτέ.

Τους τελευταίους δύο μήνες που κάνω διακοπές, χαζεύω διάφορα στο ίντερνετ, πέφτει το μάτι μου σε κάτι γλυκά βγαλμένα μόλις από τον φούρνο, ζουμερά, μυρωδάτα...

Κάπως έτσι ξεκίνησα να πειραματίζομαι και να δημιουργώ. Γλυκά αλλά και κανονικά φαγητά. Η πικοιλία μου δεν είναι μεγάλη, αλλά αξιόλογη και πολλά υποσχόμενη.

Και κάθε φορά, με...μπελάδες, φυσικά.

Καλωσορίσατε στο Μάναααααα....!!!   Φαϊ...!!!.

44.

45.

46.

41.

42.

43.

44.

45.

(Απολαύστε υπεύθυνα) - Αποτελέσματα ψηφοφορίας Γιατί εσείς οι μοτοσυκλετιστές Δεν φοράτε κράνος;

...Ξέχασα να ανανεώσω την ημερομηνία λήξης της ψηφοφορίας, και αυτή...έληξε!
Δυστυχώς-ευτυχώς για σας- δεν μπορώ να "ανοίξω" την ψηφοφορία για να ψηφίσετε-λες και θα ψηφίζατε, τόσους μήνες που την έχω εκεί, μόνο 3 άτομα έριξαν την ψήφο τους-, με αποτέλεσμα την αναπόφευκτη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, τα οποία σε καμμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν ούτε ένα σεβαστό δείγμα ερωτηθέντων. Ή μήπως όχι; Αν κρίνω ότι οι περισσότεροι δεν έδωσαν σημασία σε μια απλή ψηφοφορία, γιατί να δώσουν σημασία σε κάτι που αφορά άμεσα τη ζωή τους;

Στην ερώτηση λοιπόν "Ποιός είναι ο λόγος για τον οποίο εσείς οι μοτοσυκλετιστές Δεν φοράτε κράνος;", την προτίμηση κέρδισαν οι παρακάτω απαντήσεις. (Απολαύστε υπεύθυνα):

Τα μυγάκια και τα λοιπά ιπτάμενα έχουν τέλεια γεύση.   1 (33%)

Το μαλλί μου είναι σημαντικότερο από όλο το υπόλοιπο κεφάλι...δεν πρέπει να χαλάσει σε καμία περίπτωση.   2 (66%)

Ο αγκώνας μου/ο καθρέφτης μου χρειάζεται περισσότερη προστασία απ ότι το κεφάλι μου.   0 (0%)

"Γιατί να πληρώνουμε για κράνος? Αν είναι να σου τύχει, θα σου τύχει με ή χωρίς κράνος."   2 (66%)

Με πονάει ο αυχένας μου απο το κράνος.   0 (0%)

Με πιάνει φαγούρα στα μαλλιά.   1 (33%)

Γιατί οι φίλοι μου θα με κοροιδέψουν αν φοράω.   1 (33%)

Γιατί βαριέμαι να το κουβαλάω μαζί μου.   1 (33%)

Γιατί μου μειώνει την ορατότητα.   0 (0%)

Γιατί είμαι βλάκας / καθυστερημένος / ηλίθιος.    1 (33%)

Γιατί η μ@λ@κία είναι ανίκητη.    1 (33%)

... γιατί μου αρέσει να παίζω με τον Θάνατο, απλά δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη οτι αυτό κάνω... .   0 (0%)

Γιατί το κεφάλι μου είναι άδειο και άχρηστο ούτε σι άλλως.    1 (33%)

Εντάξει μωρέ, σιγά τώρα... .   0 (0%)

Σιγά με το παπί και να πέσεις δε χτυπάς.    1 (33%)

Γιατί με ζεσταίνει.   1 (33%)

Γιατί έχω αλλεργία στο κράνος.   0 (0%)

Γιατί κάνει πυτιρίδα.   1 (33%)

Γιατί είναι ακριβό.   1 (33%)

Γιατί έδωσα ένα σκασμό λεφτά και δεν θέλω να το χαλάσω/ γρατζουνίσω... . 1 (33%)

Γιατί οι γκόμενες δεν θα βλέπουν ποιος είμαι.   1 (33%)

Εγώ είμαι σιδεροκέφαλος και να πέσω δεν θα πάθω τίποτα!   0 (0%)

Γιατί πάω μόνο μέχρι τη γωνία.   1 (33%)

Γιατί άμα πέσω με την μηχανή, και χτυπήσω άσχημα δεν θέλω να ζήσω και να είμαι σε κώμα ή παράλυτος για μια ζωή...άμα πέσω και χτυπήσω άσχημα να πάω μια και καλή.   1 (33%)

Για να φοράω γυαλιά ηλίου.   0 (0%)

Άλλο: Η οδήγηση χωρίς κράνος, είναι σαν το σεξ χωρίς προφύλαξη. Μπορεί να είναι επικίνδυνο, αλλά γουστάρω περισσότερο!


Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τους τρεις ψηφοφόρους που βοήθησαν ώστε να καταλάβουμε τι γίνεται στο μυαλό των αναβατών δικύκλων.

!@#$%^&*?/ Καλάμια!!!

-...Για πες, τι κάνεις;
-Καλά.
-Βρήκες δουλειά;
-...Όχι ακόμα.
-Α.
Και πώς είσαι;
-Καλά.

Η παραπάνω στιχομυθία είναι το πρώτο πράγμα που θα ειπωθεί μεταξύ δύο (τουλάχιστον) ατόμων, όταν συναντηθούν (όχι απαραίτητα) μετά από ένα χρονικό διάστημα, και όταν ο ένας εκ των δύο (κατ'ελάχιστο) έχει απολυθεί από τη δουλειά του και ο άλλος συνεχίζει και εργάζεται.

Για την Ελληνική γλώσσα λένε ότι είναι από τι δυσκολότερες, περίπλοκη όσο τα μαθηματικά, αλλά και εξαιρετικά μαγευτική, διότι κάθε μια λέξη έχει μια και μόνο σημασία. Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μπορέσετε να φανταστείτε πραγματικά πόσοι πιθανοί συνδυασμοί λέξεων και προτάσεων μπορούν να δημιουργηθούν ώστε ο καθένας να έχει το δικό του μοναδικό νόημα... Άπειροι. Τόσοι που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να καταγράψει, και γι'αυτόν τον λόγο επιστήμονες απ'όλα τα φάσματα, βάσει αλγορίθμων προσπαθούν να βρουν την μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας. Για τους Ευρωπαίους είναι πολιτιστική ανάγκη να διαδαχθούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα. Για εμάς, είναι ανάγκη να ψηφίσουμε πάλι το ίδιο Δου-Σου, το ίδιο με τις προηγούμενες δεκαετίες. Με πιάνουν τα γέλια όταν σκέφτομαι ότι ένας τουρίστας είναι ικανός να παραγγείλει μουσακά και κρασί σε άπταιστα αρχαία Ελληνικά. Από την άλλη, με πιάνουν τα νεύρα μου όταν βλέπω Έλληνα να κάθεται και να περιμένει να βρέξει IQ.

Πίσω στο θέμα μας, το οποίο ήταν η μια και μοναδική, ανεπανάληπτη, βολική (κομψή, εύκολα και πολλά άλλα κοσμητικά επίθετα), λέξη..."καλά".

Την ακούω όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό, πρωταγωνιστώντας σε μια αξιόλογη πληθώρα διαλόγων. Πάσης φύσεως και νοημάτων.
Μάλιστα, η λέξη αυτή, έχει χρησιμοποιηθεί τόοοοοσο πολύ, που έχει χάσει το αρχικό της νόημα, και πλέον, μόλις την ακούς, καταλαβαίνεις ότι από τύχη έφτασες μέχρι εδώ, μη συνεχίζεις, δεν έχεις να ακούσεις κάτι περισσότερο από ένα ξερό "καλά", και τελειώνει εκεί η συζήτηση. Ότι έχεις κάνει/έχει γίνει μέσα σε ένα χρονικό διάστημα, μπορεί και συνοψίζεται άψογα σε μια λέξη με δυο συλλαβές.

Νομίζω (και για να σιγουρευτώ θα επιστρατεύσω γλωσσολόγους-και όχι ωτορινολαρυγγογλωσσολόγους) ότι κάποτε είχε κάτι παραπάνω από ένα ουδέτερο νόημα, ίσως τσούλαγε προς μια θετική κατεύθυνση.
Πλέον κι αυτό με το ζόρι.
Έχει μετατραπεί σε λέξη χαμαιλέων και τζόκερ (αυτόν της τράπουλας, όχι του προποτζίδικου).
Ταιριάζει παντού και πάντα. Μας βγάζει από την δύσκολη θέση να σκεφτούμε τι πραγματικά συμβαίνει με εμάς, και κάνοντας και μια γκριμάτσα, είμαστε καλυμμένοι.

Ακολουθεί μίνι ερμηνευτικό λεξικό.

-"Καλά" είμαι: Ε, βαριέμαι , βαριέμαι, βαριέμαι τη ζωή μου.

-"Καλά" τα πάω: Αρχή είναι ακόμα, κάνω πολλές μ@λ@κίες, έχουμε φάει μερικά πρόστιμα.

-Όλα "καλά": Όπως τα ήξερες, τίποτα νέο, όλα τα ίδια, ρουτίνα, ρουτίνα, κόβω φλέβες....

Κατά την γνώμη μου, πρέπει να εξαλειφθεί από το λεξιλόγιό μας (λες και υπάρχει λεξιλόγιο-αν κρίνουμε από τις διαφορετικές λέξεις που χρησιμοποιούνται για μιλάνε μεταξύ τους τα παιδάκια του δημοτικού μέχρι και...) άμεσα. 
Εγώ προχωρώ και στο ξεσκαρτάρισμα, ατόμων που δεν μπα να'χεις κανα μήνα να τους μιλήσεις, όταν ερωτηθούν "τι κάνεις, πώς είσαι, δεν πήρες κανα τηλέφωνο (εδώ ανοίγουμε άλλο μεγάλο θέμα), χαθήκαμε", την αποστομωτική απάντηση την έχουν έτοιμη: "...καλά είμαι, όπως τα 'ξερες..." και τέλος. Με τόσες εξελίξεις, δεν θα μου λείψει. Μετά από κανα μήνα πάλι.

Κι αν με ξαναρωτήσει ο οποιοσδήποτε, !@#$%^&*?/ Καλάμια!!! θα του απαντήσω.

  

Συμμετοχή σε "Ψηφοφορία: Γιατί εσείς οι μοτοσυκλετιστές δεν φοράτε κράνος;"

Έχω την αίσθηση ότι αν σας είχε ζητηθεί να ψηφίσετε σε σχετική ψηφοφορία πολιτικού/θρησκευτικού περιεχομένου, θα είχατε αρνηθεί. 

Αντίθετα, εάν η ψηφοφορία αφορά περιβαλλοντολογικά, κοινωνικά κλπ θέματα, θα δίνατε αμέσως την γνώμη σας.

Σε μια ψηφοφορία σαν αυτή εδώ Ψηφοφορία: Γιατί εσείς οι μοτοσυκλετιστές δεν φοράτε κράνος;, ποιος ο λόγος να μην συμμετέχετε;;;

Πιο συγκεκριμένα, να αναφέρω ότι το άρθρο έχει διαβασθεί πάνω από 50 

φορές, βρίσκεται σε εξέλιξη πριν τα Χριστούγεννα 2013, μας αφορά άμεσα όλους/όλες (λίγο-πολύ, όλοι μας έχουμε ανεβεί σε δίκυκλο χωρίς κράνος), συμβαίνει καθημερινά γύρω μας, και ελάχιστοι ευαισθητοποιούνται. 

Παρόλα αυτά, μόνο τρία "δελτία" βρίσκονται στο κουτί. 

Όπως πολύ συγκεκριμένα αναφέρεται, ο σκοπός δεν είναι να κριθούν οι...εμπλεκόμενοι, αλλά μέσα από την ψηφοφορία και τις απαντήσεις των ιδίων, να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό το φαινόμενο.

Η ψηφοφορία θα λήξει όταν συγκεντρωθεί ένα μεγάλο δείγμα απαντήσεων. Οπότε, αν έχετε βαρεθεί να την βλέπετε στο τέλος της σελίδας, καλό θα είναι να το συνηθίσετε.

Ζητάμε την αληθινή συμμετοχή σας σε αυτήν την έρευνα.

Όλα τα σχόλια περνάνε από έλεγχο. Υβριστικό, απειλητικό και κακόβουλο περιεχόμενο δεν θα δημοσιευθεί καν.

Ευχαριστούμε, και ελπίζουμε σε περισσότερες (και αληθινές) συμμετοχές.

Έρευνα-Οικονομική κρίση της τσέπης μας-Μείωση εξόδων - Part 1

Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να κάνω μια έρευνα-άρθρο για την οικονομική κρίση της τσέπης μας και τους τρόπους που την αντιμετωπίζουμε. Ο λόγος ήταν φίλοι και γνωστοί μου, που είτε δούλευαν και απολύθηκαν, ή δεν δούλεψαν ποτέ (και ακόμα κάθονται), παροπονιούνταν ότι δεν έχουν χρήματα και ότι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Εξάλλου όλος ο κόσμος ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Η πραγματικότητα είναι ότι δυστυχώς, πολλοί όντως ίσα που απλά συντηρούνται ώστε να υπάρχουν. Αρκετοί όμως έχουν βολευτεί στην βοήθεια της οικογένειάς τους και δεν προσπαθούν για να βρουν μια εργασία.
Δεν θα αναλύσω εδώ όμως τους λόγους για τους οποίους ο καθένας δεν μπορεί ή δεν θέλει να βρει εργασία-αυτό είναι άλλο θέμα.

Μέσα από την μικρή έρευνα που έκανα, προκύπτει το εξής συμπέρασμα: Δεν ανήκουν όλοι οι άνθρωποι στην ίδια κατηγορία πληγηθέντων. Έτσι λοιπόν, οι τρόποι για τη μείωση των εξόδων, χωρίζονται σε δυο τουλάχιστον ομάδες.

Ξεκινάω παρουσιάζοντας το πλάνο για την εξοικονόμηση χρημάτων, μακροπρόθεσμα.
Αφορά αυτούς που δεν επηρεάζονται άμεσα, που έχουν χρηματικό απόθεμα στην άκρη, σταθερή δουλειά και σχετικά καλές αποδοχές.

1.  Καλή μόνωση για να μην έχουμε σπατάλη. Μονώνουμε σκεπή, πυλωτή, λέβητα, εξωτερικές σωληνώσεις και βάζουμε διπλά τζάμια στα παράθυρα, τουλάχιστον τα βορινά. Χρησιμοποιώντας φυσικό αέριο εξοικονομούμε 18% σε σχέση με το πετρέλαιο θέρμανσης και 60% σε σχέση με το ηλεκτρικό ρεύμα. Συντηρούμε τον καυστήρα τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
2.  Αποχωριστείτε/πουλήστε το δεύτερο ή τρίτο αυτοκίνητο που ενδεχομένως διαθέτει η οικογένειά σας και εάν πρόκειται να το αλλάξετε, προτιμήστε μεσαίου μεγέθους και χαμηλών κυβικών. Οπωσδήποτε βρείτε μηχανικό/συνεργείο εμπιστοσύνης και χαμηλό πακέτο ασφάλισης. Μοιραστείτε τα έξοδα ταξιδίου.
3. Βάφουμε τοίχους και οροφές σε φωτεινά χρώματα.
4. Προτιμούμε ανοιχτόχρωμες τέντες γιατί αντανακλούν μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας σε σχέση με τις σκούρες.
5. Στην επιλογή εταιρείας τηλεπικοινωνιών, διαλέγουμε πακέτο τριπλών υπηρεσιών (σταθερό, κινητό και internet) γιατί οι προσφορές είναι καλύτερες. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να εξοικονομήσουμε ως και 350 ευρώ το χρόνο.
6. Στην κουζίνα επιλέγουμε συσκευή με τη μικρότερη κατανάλωση (μεταξύ συσκευών υπάρχουν διαφορές ως και 25% στην κατανάλωση ρεύματος). Στο μαγείρεμα προτιμούμε την αυτόματη εστία και ο φούρνος να λειτουργεί με θερμό αέρα.

Δεύτερη περίπτωση: Αφορά αυτούς που χρειάζονται άμεση και πραγματική εξοικονόμηση χρημάτων. 

Πρόκειται για ένα αυστηρό και συγκρατημένο πλάνο, που χρειάζεται και τα αντίστοιχα "κότσια" για την υλοποίησή του.

1. Σταμάτα το κάπνισμα. Έστω ότι είσαι μέτριος καπνιστής, άρα καπνίζεις μισό πακέτο τη μέρα. Δηλαδή 180 πακέτα το χρόνο επί 3 ευρώ = 540 ευρώ το χρόνο! (και λίγα βάζουμε). 
2. Σταμάτα τις “σπατάλες” του περιπτέρου. Δηλαδή να παίρνεις συνέχεια τσίχλες, καραμέλες, σοκολάτες, χυμούς κτλ. Με 1 ευρώ την μέρα εξοικονόμηση είναι 350 ευρώ το χρόνο...
3. Internet-Καλωδιακή τηλεόραση-υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας. Κόψτε το γρήγορο ίντερνετ εφόσον δεν είναι επαγγελματικά απαραίτητο, απενεργοποιήστε την υπηρεσία της καλωδιακής, επιλέξτε ένα πακέτο σταθερής τηλεφωνίας που σας καλύπτει,-δεν χρειάζεται να σας υπερκαλύπτει
4. Αν πρόκειται να αγοράσετε κινητό αντισταθείτε στις ακριβές τεχνολογικά προηγμένες συσκευές (τα "οφέλη" τους δεν ανήκουν στις βασικές ανάγκες-μια χαρά την κάνει την δουλειά της και η λιγότερο των 100e).
5. Μείωσε τις εξόδους για διασκέδαση. Μην βγαίνεις συνέχεια έξω. Μια έξοδος το βράδυ κοστίζει τουλάχιστον 10 ευρώ (αν συμπεριλάβεις το πως θα πας, κάτι που θα τσιμπήσεις στο δρόμο, το κόστος του καφέ ή του ποτού κτλ...). 
6. Μικρότεροι λογαριασμοί στα κινητά. Κάθε κλήση σε κινητό κοστίζει 2-5 ευρώ κατά μέσο όρο. Λιγόστεψε τα τηλέφωνα στα κινητά, ρώτα αν ο συνομιλητής σου είναι κοντά σε σταθερό τηλέφωνο και πάρτον εκεί. Θυμήσου οτι πριν 10 χρόνια κανείς δεν είχε κινητό, κι όμως, οι συννενοήσεις γίνονταν μια χαρά. 
7. Μικρότεροι λογαριασμοί στα σταθερά. Πλέον όλοι έχουν κινητό. Οι παροχείς κινητής τηλεφωνίας έχουν μεγάλη ποικιλία σε πακέτα για τους συνδρομητές τους. 
8. Κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό των δαπανών με βάση τον μηνιαίο προϋπολογισμό. Βγάζουμε το ποσό που μπορούμε να ξοδέψουμε για ψώνια και μετά κάνουμε λίστα με πρώτα τα πιο βασικά. Αν περισσέψουν χρήματα "ανοιγόμαστε" περισσότερο αγοράζοντας και δευτερεύοντα.

Και γενικά tips:

1. Ετοιμάζετε φαγητό από το σπίτι για τις καθημερινές διαδρομές και την εργασία σας. 
2. Μαστορέματα. Μάθετε να μαστορεύετε. 
3. Αρχίζουμε το Ράψιμο. Λίγες γνώσεις χειρισμού βελόνας και κλωστής μπορούν να κάνουν την γκαρνταρόμπα σας να μοιάζει ολοκαίνουρια, καθώς θα έχετε την δυνατότητα να ανανεώσετε τα ρούχα σας με μικρές προσθήκες.
4. Φτιάχνουμε χειροποίητα. Το να εξασκηθείτε στην χειροτεχνία μπορεί να δώσει διέξοδο όχι μόνο στην καλλιτεχνική σας δημιουργικότητα, αλλά και στην τσέπη σας. Μάθετε να φτιάχνετε μόνοι σας καρτούλες, χειροποίητα δωράκια, σαπουνάκια, καλλυντικά, κοσμήματα από φαινομενικά «άχρηστα» ή φθηνά υλικά και εκπλήξτε τον εαυτό σας με δωράκια που δεν θα σας βγάζουν εκτός προϋπολογισμού. 
5. Ασχοληθείτε με τη κηπουρική σαν χόμπι εάν υπάρχει κήπος (εάν είναι αρκετά μεγάλος φυτέψετε και κανένα ζαρζαβατικό ή χρήσιμο βότανο), ή ακόμη καλλιεργήστε αρωματικά φυτά σε γλάστρα.
6. Στο supermarket. Πριν πάμε στο supermarket ελέγχουμε απαραιτήτως ντουλάπια και ψυγείο και κάνουμε λίστα μόνο με τα απαραίτητα προϊόντα και όχι με τις μάρκες, γιατί ίσως στο ράφι βρούμε κάποια πιο συμφέρουσα τιμή. Δεν ψωνίζουμε μόνο από ένα σούπερ μάρκετ, καθώς συγκεκριμένα προϊόντα πιθανόν να τα βρούμε φτηνότερα σε άλλο. Φροντίζουμε να έχουμε χρόνο στη διάθεσή μας για να επιλέξουμε σωστά και να συγκρίνουμε τιμές. Κυνηγάμε τα προϊόντα που είναι σε προσφορά. Χρησιμοποιούμε τις κάρτες μέλους γιατί μας προσφέρουν σημαντική έκπτωση στο ταμείο του σούπερ μάρκετ ή πόντους ή δωροεπιταγές. Χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικές συγκριτικές ιστοσελίδες για προϊόντα, ώστε να είμαστε ενημερωμένοι για το που θα βρούμε τα πιο φθηνά. Κάνουμε μία φορά τα ψώνια της εβδομάδας ή του μήνα και αποφεύγουμε έτσι περιττές δαπάνες και παρορμητικές αγορές. Αγοράζουμε μεγάλες ποσότητες με προϊόντα που έχουν μακρινή ημερομηνία λήξης, όπως απορρυπαντικά, όσπρια, ρύζι, ζυμαρικά. Τα αποθηκεύουμε και κερδίζουμε χρήματα.
7. Ηλεκτρικές συσκευές.
   -Προτιμούμε τις μικροσυσκευές από τις μεγάλες γιατί καίνε λιγότερο.
   -Για λίγο ζεστό νερό δεν ανάβουμε θερμοσίφωνο αλλά χρησιμοποιούμε τον βραστήρα.

   - Ρυθμίζουμε τον θερμοσίφωνα στους 50 αντί τους 60 βαθμούς, και ποτέ δεν το ξεχνάμε αναμμένο χωρίς να χρειάζεται.

   - Το ζεστό νερό το χρησιμοποιούμε προσεκτικά.

   - Προτιμούμε το ντους από το μπάνιο, ξοδεύουμε έτσι τρεις φορές λιγότερο ρεύμα και νερό.
   - Τηλεόραση, βίντεο και στερεοφωνικό κλείνουν από τον κεντρικό τους διακόπτη και όχι από το τηλεκοντρόλ. Αν μείνουν stand by εξακολουθούν να καταναλώνουν ρεύμα. 
8.  Δεν αφήνουμε ανοιχτές συσκευές όταν δεν τις χρησιμοποιούμε.
9. Πλυντήριο πιάτων & ρούχων
   - Επιλέγουμε το πλυντήριο με τη μικρότερη κατανάλωση νερού και ρεύματος.
   - Χρησιμοποιούμε τα οικονομικά προγράμματα πλυσίματος που προβλέπει ο κατασκευαστής.
   - Καθαρίζουμε το φίλτρο του πλυντηρίου και ελέγχουμε το σωλήνα παροχής νερού στο σημείο σύνδεσης.
   - Όταν λείπουμε κλείνουμε την παροχή νερού του πλυντηρίου.
10. Ψυγείο
    - Τοποθετούμε το ψυγείο μακριά από το φούρνο και το πλυντήριο που είναι εστίες θερμότητας. Αυτό μπορεί να εξοικονομήσει κατανάλωση ρεύματος ως 30%.
    - Ρυθμίζουμε το θερμοστάτη της συντήρησης στους επτά (7) βαθμούς και του καταψύκτη στους -18. Έτσι εξοικονομούμε ως και 15% ρεύμα.
    - Ποτέ δεν αφήνουμε την πόρτα του ψυγείου ανοιχτή.
    - Κάνουμε τακτικά απόψυξη. Πάγος πάχους 5 χιλιοστών αυξάνει κατά 30% την κατανάλωση ρεύματος.
    - Δεν καλύπτουμε τα κενά του εξαερισμού του ψυγείου, ξεσκονίζουμε καλα τις σωληνώσεις (πλέγμα) και αφήνουμε τουλάχιστον 5 εκ. απόσταση από τον τοίχο.
    - Φροντίζουμε το λάστιχο της πόρτας να είναι καθαρό και να εφαρμόζει πολύ καλά.
    - Όταν λείπουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα, βγάζουμε το ψυγείο από την πρίζα, το αδειάζουμε και αφήνουμε την πόρτα ανοιχτή.
11. Κουζίνα
    - Το σκεύος που χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα καλό είναι να έχει την ίδια διάμετρο με το μάτι και το καπάκι πρέπει να εφαρμόζει καλά. Αν η βάση του σκεύους είναι 1-2 εκ. μικρότερη από το μάτι σπαταλάμε ως και 30% σε ρεύμα.
    - Χρησιμοποιώντας χύτρα ταχύτητας εξοικονομούμε ως και 60% ρεύμα και 80% χρόνο.
    - Τα πάντα βράζουν καλύτερα με κλειστό το καπάκι της κατσαρολας.
12. Φωτισμός
    - Αντικαθιστούμε τις παλιές λάμπες με λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης.
    - Καθαρίζουμε πάντα φωτιστικά και λαμπτήρες για να αποδίδουν τα μέγιστα.
    - Προτιμούμε έναν χαμηλό γενικό φωτισμό και ισχυρότερο εκεί που χρειάζεται.
13. Κλιματισμός
    - Εφαρμόζουμε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή
    - Όχι θερμοκρασία χαμηλότερη από 26 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι και όχι μεγαλύτερη από 20 βαθμούς Κελσίου το χειμώνα.
    - Ο ανεμιστήρας είναι μία πολύ καλή και σαφώς οικονομικότερη λύση για ένα χώρο.
14. Θέρμανση
    - Κλείνουμε χαραμάδες για να μην υπάρχει απώλεια θερμότητας.
    - Όταν δουλεύει το καλοριφέρ δεν ανοίγουμε παράθυρα.
    - Συντηρούμε τον καυστήρα τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
    - Δεν καλύπτουμε τα θερμαντικά σώματα γιατί μειώνεται η απόδοση και αυξάνεται η κατανάλωση ενέργειας. Δεν βάζουμε έπιπλα μπροστά από θερμαντικά σώματα, ούτε βρεγμένα ρούχα για να στεγνώσουν.
15. Επίσης:
    - Χρησιμοποιούμε το οικιακό νυχτερινό τιμολόγιο.
    - Ελέγχουμε αν ανήκουμε στους δικαιούχους του κοινωνικού οικιακού τιμολογίου καθώς θα έχουμε έκπτωση ως και 30%. (Οι εγκρίσεις για το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο προχωράνε με ρυθμούς κουτσής χελώνας, αλλά μην πτοείστε).
16. Επικοινωνία
    - Προτιμούμε το e-mail και την επικοινωνία μέσω msn, skype κτλ. καθώς η χρήση είναι δωρεάν (*Μέσω internet-αφού το έχουμε που το έχουμε...)
17. Εκμεταλλευόμαστε το internet για καθημερινή ενημέρωση και ειδησεογραφία, και πολλά πολλά άλλα.
18. ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ. Αποκτήστε καταναλωτική συνείδηση. Διερευνήστε το κόστος και την αξία που πραγματικά έχει αυτό που αγοράζετε. Γίνετε μέλος μιας καταναλωτικής οργάνωσης και φροντίστε να είστε μόνιμα και κατάλληλα πληροφορημένος για τις προσφορές που κάθε φορά υπάρχουν.

(Πηγές:  http://www.money-money.gr, Ρώτα ό,τι θες,  Έθνος ,  Ανταλλακτική Οικονομία,  www.in2life.gr )

Βέβαια, ο καθένας, και ανάλογα με τον βαθμό που έχει ανάγκη, θα διαμορφώσει το δικό του πλάνο εξοικονόμησης.

Έτσι κι εγώ, τώρα που είμαι "στο ράφι" και σε αναζήτηση εαυτού και εργοδότη, θα εφαρμόσω αυτά που συμβούλευα άλλους. Το θεωρώ πρόκληση, γιατί η αλήθεια είναι, ότι όταν εμφανιστεί η ανάγκη, μόνο τότε ξεφυτρώνουν οι εναλλακτικές λύσεις. Μέχρι τότε, απλά δεν υπήρχαν.

1. Πρώτα απ'όλα θα προσπαθήσω να είμαι αισιόδοξη.                                 

Είναι κοινώς γνωστό ότι εμείς οι γυναίκες όταν είμαστε απαισιόδοξες, με κακή διάθεση και (κατά)θλιψη, το ρίχνουμε στις (περιττές) αγορές που μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα, προσωρινά όμως. Συνειδητοποιούμε αργότερα ότι δεν μας ικανοποίησε η αγορά που κάναμε.
Επειδή με ξέρω, θα προσπαθήσω να μείνω αισιόδοξη, επειδή η απώλεια αισιοδοξίας είναι που θα με πλήξει περισσότερο, και όχι οι περιττές αγορές.

...Ακολουθούν τα υπόλοιπα με τυχαία σειρά.                                      

2. Θα σταματήσω να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο (γιατί έτσι κι αλλιώς όταν βρέχει γινόμαστε λλίμνιη), και θα πηγαίνω περπατώντας. 

Θα γυμναστώ κιόλας, μιας και σκέφτομαι να κόψω και το -δημοτικό- γυμναστήριο, αφού μπορώ να γυμναστώ και χωρίς αυτό. Αφήστε που μου αρέσει πολύ να περπατάω. Εναλλακτικά χρησιμοποιώ το ποδήλατο (και μακροπρόθεσμα στην περίπτωσή μου, αφού το λέω εδώ και ένα, δύο, τρία...δεν θυμάμαι πόσα, χρόνια, θα φτιάξω το ποδήλατό μου και θα το χρησιμοποιώ με την πρώτη ευκαιρία-και καλά-, βλέπε πόσα χρόνια το λέω), (γυμναστική πάλι, εκτός γυμναστηρίου. Βλέπεις και κόσμο).

3. Σταματώ το delivery (αυτό που ποτέ δεν κάνω), το φαγητό απ'έξω, το εβδομαδιαίο αλπικό σουβλάκι (γιατί δεν ανταποκρίνεται πλέον στις απαιτήσεις μου), τις μπύρες που το συνοδεύουν (σπάνιες αλλά τις κόβω), μειώνω τις ούτως ή άλλως λίγες επισκέψεις στην καφετέρια, και λοιπές εξόδους γενικότερα. Αντίθετα, θα αυξήσω την συχνότητα που μαγειρεύω (-ΧΑ ΧΑ ΧΑ, μη λες άλλα τέτοια, θα πεθάνουμε απ'το γέλιο ΧΑ ΧΑ ΧΑ...αν κρίνουμε από Το δείπνο...ΧΑ ΧΑ ΧΑ...), το καφεδάκι στο σπίτι (καφέ για τους άλλους, εγώ έχω μεγάλη αδυναμία στο τσάι), θα καλώ και τους φίλους μου στο σπίτι, για καφέ και κουβεντούλα με επιλεγμένη μουσική (ποιος θέλει τη βαβούρα της καφετέριας;) φαγητό (ένα ο καθένας μας και κάνουμε ΤΑ τσιμπούσια) κι επιστροφή που τόσο μου λείπει στην εσωτερική διασκέδαση, δηλαδή τα επιτραπέζια παιχνίδια! και παζλ με παρέα. Η καλύτερή μου. Αληθινή ψυχαγωγία με τις ώρες. 

                                      
4. Στην αγορά.

Έχοντας συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό την υπερτιμολόγηση ενδυμάτων, δεν θα αγοράσω νέα κομμάτια γιατί δεν τα χρειάζομαι, από φίρμες, ούτε επειδή απλά μου καρφώθηκε κάτι στο μυαλό.                                 

Εξάλλου εδώ και μερικά χρόνια, εφαρμόζω (ελαφρώς) το σύστημα της μεταποίησης. Κυρίως ζωγραφίζω ερασιτεχνικά στα μπλουζάκια, αλλά σκέφτομαι πολύ σοβαρά να μάθω και κάτι από ραπτική, ώστε να μπορώ να προσθέσω στα ήδη υπάρχοντα ρούχα. Έχω και μια ραπτομηχανή αιώνων-τις οδηγίες χρήσης δυστυχώς τις έφαγαν τα χρόνια, αλλά κάτι θα κάνω. Έχω κάνει και μια καλή αρχή με το πλέξιμο (με τρύπες, άμα βιάζομαι), οπότε θα αποφύγω κι εδώ την υπερβολική τιμή αγοράς.           

Σε ότι αφορά τα υποδήματα, ευτυχώς ή δυστυχώς, εγώ και τα πόδια μου δεν τα πάμε καλά μαζί τους. Παράδειγμα τα μόλις έξι χειμερινά ζευγάρια μέσα σε εννέα χρόνια. Επειδή δύσκολα βρίσκω, τα συντηρώ όσο πιο καλά μπορώ. Εννοείται ότι αν τα βαρεθώ, τα...ζωγραφίζω λιγάκι.                                                                                     

5. Με τα κοσμήματα δε, έχω σταματήσει να τα αγοράζω. Κατανοώ στο περίπου την δομή τους, και αν μπορώ, τα φτιάχνω στο περίπου, μόνη μου. Για μένα, αυτό που μετράει είναι το σχέδιο, όχι η μάρκα. (Αυτό ισχύει για όλα τα παραπάνω). 

6. Καλλυντικά Vol.1.
Την έχω καταβρεί απίστευτα με τα προϊόντα τύπου multi-tasking, πχ. ενυδατικές κρέμες προσώπου με χρώμα (tinted, BB, κλπ). Δεν χρειάζεται να αγοράσω ξεχωριστά ενυδατική και make up. Κυκλοφορούν σε μεγάλη ποικιλία για όλους τους τύπους δέρματος και από πολλές εταιρείες. Με αρκετή διάθεση και χρόνο για ψάξιμο και με μικρό κόστος, θα βρείτε αυτό που ταιριάζει στην καθεμία μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν μερικές φορές που χρειάζομαι μια πραγματική καλή ενυδατική κρέμα (και συνήθως φαρμακευτική, άρα και θα τα σκάσω εκεί). 

7. Καλλυντικά Vol.2.
Εκμεταλλεύομαι τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.

πχ. Έχοντας ακούσει τα καλύτερα για τις ιδιότητες της αλόης βέρα (φυτό-θαύμα που μπορούμε να το έχουμε στη γλάστρα), (φυτεύεις ένα και καταλήγεις με φυτώριο), και με την αγορά ενός ελαίου βάσης (ελαιόλαδο, αργκάν, αμυγδαλέλαιο, κλπ), μπορώ-και θα το κάνω- να φτιάξω μια απολύτως φυτική, αγνή ενυδατική κρέμα. 

Χρηματικά, το κόστος για την αγορά αλόης, δεν το ξέρω (σε μένα ήρθε δώρο). Το έλαιο βάσης (εκτός από το ελαιόλαδο που οι περισσότεροι έχουμε στο σπίτι μας) αναλόγως με το είδος του και την ποσότητα, νομίζω κυμαίνονται τα περισσότερα μέχρι και 15e (από φαρμακείο), ή πολύ πιο οικονομικά από καταστήματα με φυσικές καλλυντικές πρώτες ύλες. Να έχουμε στο νου μας όμως, ότι το πιο φθηνό δεν είναι και το καλύτερο ποιοτικά. 

Δείξτε προσοχή στην αρχή κατά τη χρήση της "σπιτικής" κρέμας, καθώς μπορεί να προκαλέσει πρωτόγνωρη αίσθηση και κάποιο ερεθισμό (μιας και το δέρμα μας είναι συνηθισμένο σε καλλυντικά του εμπορίου με χίλια δυο συστατικά). Καλό είναι να το συζητήσετε και με τον δερματολόγο σας. Κάπως έτσι, μπορούμε να φτιάξουμε με τα χεράκια μας lip gloss, lip balm, κλπ. Βέβαια δεν θα έχουν την αίγλη της μάρκας και της γκλαμουράτης συσκευασίας, αλλά ξέρουμε τι βάζουμε πάνω μας. Προσωπικά, επειδή έχω αρκετά τέτοια χαζοκαλλυντικά, θα περιμένω υπομονετικά να τα τελειώσω (μέχρι και την τελευταία σταγόνα, παρακαλώ) προτού το ρίξω στην εγχώρια παραγωγή.

8. Είδη προσωπικής υγιεινής. Εγώ δεν θα μειώσω κάτι, γιατί τα χρήματα που δίνω, αντιστοιχούν σε μια ποιότητα, που είναι απαραίτητη. Το μόνο ίσως, που θα αλλάξω, είναι να φτιάξω το δικό μου σαπούνι. Το χειροποίητο σαπούνι περιέχει πολύ συγκεκριμένα συστατικά. Οι Α' ύλες φαίνονται ακριβές, αλλά η ποσότητα που θα παραχθεί είναι μεγαλύτερη, και η ποιότητα...ασύγκριτη.                                                                          
9. Υγεία (Μακροπρόθεσμα). Αν φροντίζουμε να έχουμε γερό ανοσοποιητικό σύστημα, δεν θα αρρωστήσουμε τόσο εύκολα, όσο εάν προσπεράσουμε το οτιδήποτε προκύψει. Από ένα κρυολόγημα, μέχρι πόνο στην μέση. 

Μπορεί να το θεωρούμε ασήμαντο τώρα, αλλά στο μέλλον θα υπάρχουν υπολείμματα ή θα διογκωθεί το πρόβλημα, και θα έχουμε τους πόρους και τις αντοχές να το αντιμετωπίσουμε τότε;                                              

Να σημειώσω εδώ, ότι δεν μπορούμε στο όνομα της οικονομίας, να τσιγκουνευτούμε ότι αφορά την υγεία μας. Με άλλα λόγια, αν κρίνει ο γιατρός μας ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, καλό είναι να την ακολουθήσουμε και να μην κάνουμε του κεφαλιού μας.

10. Στο supermarket. Καταρχάς, δεν θα πηγαίνω πεινασμένη. Αλλιώς, θα πάρω ότι σαβούρα βρω μπροστά μου. Μόνο με λίστα. Έτσι θα πάρω μόνο ότι χρειάζομαι και θα δυσκολευτώ να ενδώσω σε...αδυναμίες. Εννοείται ότι κοιτάμε τις προσφορές και χρησιμοποιούμε τα προνόμια του κάθε supermarket, όπως: κουπόνια, δωροεπιταγές, συλλογή πόντων με τη χρήση κάρτας μέλους, κλπ. Κι εδώ θα χρειαστεί να διαθέσετε χρόνο και υπομονή για να δείτε τι προσφορές και πολιτικές δίνει το κάθε supermarket, και ψωνίζετε αναλόγως. Ακόμη, μη σνομπάρετε τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, που συνήθως έχουν πολύ χαμηλότερη τιμή. Με μια πιο προσεκτική ματιά στην ετικέτα, θα δείτε ότι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) αυτά που φτιάχνονται στο εξωτερικό και β) αυτά που φτιάχνονται στην Ελλάδα από γνωστές Ελληνικές επιχειρήσεις. Από προσωπική εμπειρία έχω καταλήξει στο ότι τα προϊόντα της κατηγορίας "Β", δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα επώνυμα προϊόντα. Ίσα-ίσα, παράγονται και στην Ελλάδα, στηρίζουμε έτσι, με την αγορά τους, και τις Ελληνικές επιχειρήσεις που μαζί με εμάς, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές δυσκολίες.

Αλλά, τα λαχανικά και οπωροκηπευτικά καλό είναι να τα παίρνουμε από τον μανάβη και τη λαϊκή αγορά-είναι πιο φρέσκα και τις ώρες που τελειώνει η λαϊκή, είναι και πιο φθηνά.

                                                                   
11. Στο σπίτι. Δεν παρατάω φώτα αναμμένα, σβήνω-βγάζω από την πρίζα ότι δεν χρησιμοποιώ, τον θερμοσίφωνα τον ανάβω όταν πρόκειται να κάνω μπάνιο εγώ και όχι τα άπλυτα πιάτα μου. Για αυτά, μπορώ να χρησιμοποιήσω τον βραστήρα (όπου υπάρχει) ή το πλυντήριο πιάτων (όπου υπάρχει), αλλιώς τον θερμοσίφωνα, με σύνεση, και το νερό γενικότερα, και το απορρυπαντικό πιάτων επίσης. Αν βάλετε πλυντήριο ρούχων και πιάτων, φροντίστε να είναι πλήρες και όχι μισό. Προς θεού, μην τα βάλετε και τα δυο μαζί στην ίδια συσκευή, γιατί κάτι θα σπάσει και κάτι θα βγει ροζ και όχι μόνο...  

                      
Όσοι έχουν θέρμανση, να την χαίρονται. Όσοι δεν έχουν, μαζί κι εγώ, να ενώσουμε τα μυαλά μας, κάτι να σκεφτούμε.

...Και μην ακούσω ότι ακόμα και μετά από τόοοοοσες ιδέες-λύσεις δεν μπορείτε να εξοικονομήσετε....






Σχετικά:
Οικονομική κρίση της τσέπης μας-Μείωση των εξόδων - Part 2

Οικονομική κρίση της τσέπης μας-Μείωση των εξόδων - Part 3