Θεομηνία - Part 2
Είχα παρκάρει το Rover κάτω από ένα δέντρο. Και πήγα και το πήρα σήμερα το απόγευμα. Μιάμιση ημέρα έμεινε εκεί.
Ωραία, σκέφτηκα, με τέτοια θεομηνία που προηγήθηκε, θα είναι σχετικά ασφαλές. Θα βραχεί λιγότερο, και δεν θα το βρω χεσμένο από τα περιστέρια-γιατί πιο έξυπνο περιστέρι θα πάει να κουρνιάσει στο δέντρο και να χαλαρώσει τόσο ώστε να χέσει...ε; Ποιό...;;;
Βρήκα το Rover μου εκεί που το άφησα. Με περίμενε να έρθω να το πάρω, το καμάρι μου. Πανέμορφό μου, εσύ! Κουκλί μου!!!
Χεσμένο.
Έλεος με αυτά τα περιστέρια. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Κάποια πήγαν και έκαναν ηρωισμούς. Δεν ξέρω αν ζουν ακόμα.
Βρεγμένο ως το σασί.
Με μια λιμνούλα στα πόδια του συνοδηγού. Μόνο εκεί όμως! Και όταν, από συνήθεια, ακούμπησα την (υφασμάτινη) τσάντα μου κάτω στα πόδια του συνοδηγού και μετά θυμήθηκα ότι κάτι ήθελα να πάρω από εκεί μέσα και την ακούμπησα στα πόδια μου.... Τότε κατάλαβα ότι λιμνιάσαμε. Ακόμα στεγνώνω.
Πότε θα'ρθει το καλοκαίρι...;;;
Είχα παρκάρει το Rover κάτω από ένα δέντρο. Και πήγα και το πήρα σήμερα το απόγευμα. Μιάμιση ημέρα έμεινε εκεί.
Ωραία, σκέφτηκα, με τέτοια θεομηνία που προηγήθηκε, θα είναι σχετικά ασφαλές. Θα βραχεί λιγότερο, και δεν θα το βρω χεσμένο από τα περιστέρια-γιατί πιο έξυπνο περιστέρι θα πάει να κουρνιάσει στο δέντρο και να χαλαρώσει τόσο ώστε να χέσει...ε; Ποιό...;;;
Βρήκα το Rover μου εκεί που το άφησα. Με περίμενε να έρθω να το πάρω, το καμάρι μου. Πανέμορφό μου, εσύ! Κουκλί μου!!!
Χεσμένο.
Έλεος με αυτά τα περιστέρια. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Κάποια πήγαν και έκαναν ηρωισμούς. Δεν ξέρω αν ζουν ακόμα.
Βρεγμένο ως το σασί.
Με μια λιμνούλα στα πόδια του συνοδηγού. Μόνο εκεί όμως! Και όταν, από συνήθεια, ακούμπησα την (υφασμάτινη) τσάντα μου κάτω στα πόδια του συνοδηγού και μετά θυμήθηκα ότι κάτι ήθελα να πάρω από εκεί μέσα και την ακούμπησα στα πόδια μου.... Τότε κατάλαβα ότι λιμνιάσαμε. Ακόμα στεγνώνω.
Πότε θα'ρθει το καλοκαίρι...;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου