Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Το πικ νικ

Εσύ κοπελιά που με πέτυχες στο δρόμο... 

Εσύ με είδες, καθώς περπατούσα και χάζευα τις βιτρίνες... 

Η εμφάνισή σου με αποσυντόνισε. 
Το μυαλό μου και η λογική του πήγαν περίπατο. Οι αισθήσεις μου έτρεξαν ξοπίσω τους-προφανώς πήγαν για πικ νικ, δεν εξηγείται αλλιώς. 
Το πρόσωπό σου έλαμπε -ούτε η χρυσόσκονη δεν έχει τέτοιο εφέ- και το χαμόγελό σου με θάμπωσε... 
Μου μιλούσες και η φωνή σου αντηχούσε σαν ψίθυρος στα αυτιά μου. Οι λέξεις...για μένα δεν είχαν σημασία εκείνη τη στιγμή. Δεν άκουγα τι μου έλεγες. Μόνο να χαμογελάσω μπορούσα. Και είμαι σίγουρη ότι από τα μάτια μου μπορούσες να καταλάβεις ότι μου προκάλεσες ένα μικρό(!) σοκ. 

Αγαπημένη μου νεράϊδα, σ'ευχαριστώ για αυτήν την απρόσμενη έκπληξη... Όταν σου 'ρθει ξανά να αιφνιδιάσεις κόσμο με αυτόν τον τρόπο, πρόσφερε και από ένα  γλυκό έδεσμα, για να συνέρχεται γλυκά και πιο γρήγορα, αυτός που κοιτάς.
Στην επόμενη επίσκεψή σου, περιμένω παγωτίνια!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου