Ξεμαλλιασμένες φακές

I am back! Με διάθεση για νέες περιπέτειες! Στο σπίτι.

Είχα χτες την πανέξυπνη ιδέα να μαγειρέψω. (Όσοι με ξέρετε έχετε λυθεί στα γέλια-είμαι σίγουρη, και αυτή τη στιγμή κοπανιέστε στο πάτωμα-απολύτως σίγουρη.)

Ναι, να μαγειρέψω. (Σας ακούω ακόμα!!!) 

Και τι καλό? Φακές! 

Πανεύκολο θα πείτε. Έτσι μου τα παρουσίασαν και μένα.

Αφού έβαλα να μου κόψουν το κρεμμύδι και το σκόρδο (εγώ ποτέ, ποτέ δεν τα αγγίζω αυτά τα πράγματα, μπλιάχ!), ξεκίνησα απ'τα βασικά.

Γέμισα την κατσαρόλα με νερό, την άφησα να βράσει με τις φακές μέσα, τις ξέβγαλα, στο ενδιάμεσο τσιγάρισα το κρεμμυδάκι και το σκόρδο (καλά, το σκόρδο ίσως να μην έπρεπε να το τσιγαρίσω), έφτιαξα τη σάλτσα, και τα έριξα όλα μέσα στην κατσαρόλα και περίμενα...περίμενα...περίμενα...

Περνάει κανα μισάωρο, βλέπω ότι οι φακές μου είχαν την όψη ξεμαλλιασμένου λαπά-σαν τους ρωμαίους που πέρασαν από τα χέρια του Οβελίξ- και σταμάτησα το βράσιμο.

Δοκίμασα. Καλό ήταν. Ίσως ήθελε παραπάνω βράσιμο.Ε, ας το βάλω, τι θα πάθει?

Το αποτέλεσμα φαίνεται (εν μέρει) παρακάτω. ΕΥΤΥΧΩΣ που σκέφτηκα να καθαρίσω λίγο τον χώρο εκεί γύρω, αλλιώς θα βλέπατε την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε. Ξεμαλλιασμένες φακές από δω κι απο κεί, λάδια χυμένα τριγύρω από την κατσαρόλα, ένα Χάος!

Καλά το'λεγα εγώ ότι δεν είμαι για κουζίνα.... Μόνο για κοκτέϊλ. Κι αυτά τα φιάχνω με το μάτι. Που χρήματα για να αγοράσω δοσομετρικό εξοπλισμό? Αφού κανένας πλέον δεν εκτιμά τα κοκτέϊλ μου. 

Κλαψ!

ΥΓ: Περιμένω κάτι νέους δοκιμαστές-τους γονείς μου- για να μου πουν τη γνώμη τους. 

Μπορεί να φαίνονται "κάπως", αλλά νομίζω τις πέτυχα. Yes!