Διαφορετικά

Για χρόνια ολόκληρα, δίπλα στο σπίτι που πέρασα τα μεσημέρια μετά το σχολείο, εκεί που διάβαζα τα μαθήματά μου και όπου έπαιζα, εκεί στη διπλανή κατοικία, υπήρχε μία οικογένεια. Τα παιδιά της οικογένειας ήταν ήδη ενήλικες-μικρά παιδιά στην ηλικία μου δεν υπήρχαν. Τη οικογένεια πάντα τους θυμόμουν σαν απόμακρη. Το μπαλκόνι τους ήταν λίγο πιο χαμηλά από το δικό μας, οι γλάστρες που το διακοσμούσαν ήταν άδειες, σπάνια έβλεπα κάποιον να ποτίζει τα λουλούδια-τουλάχιστον όσα δεν είχαν ξεραθεί. Τα παραθυρόφυλλα ήταν πάντα ανοιχτά. Κουρτίνες στα παράθυρα δεν υπήρχαν. Το μπαλκόνι...έρημο. Και ήταν ήσυχοι. Πολύ ήσυχοι.

Από όσα ξέρω, η ζωή τους δεν ήταν χαρούμενη. Είχαν τις παραξενιές τους, τις ιδιαίτερες νοοτροπίες τους περί σωστών αποφάσεων. Και αυτό έφερε αρνητικές συνέπειες.
Τώρα, σχεδόν 20 χρόνια μετά, μένω πλέον μόνη μου στο σπίτι των σχολικών  μεσημεριών μου.

Και γείτονάς μου είναι ο γιος της διπλανής εκείνης οικογένειας. Παντρεμένος, άνεργος, και η σύζυγός του το ίδιο, έχουν περάσει πολλά και οι δύο. Δε μιλάνε πολύ, και δεν βγαίνουν συχνά έξω από το σπίτι, ούτε στο μπαλκόνι. Όσες φορές μου έχει μιλήσει, ο τρόπος που πλησιάζει είναι αθόρυβος, κι έχω τρομάξει όταν ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου από το πουθενά και μου μιλάει.

Σήμερα το πρωί που έφευγα από το σπίτι, ήταν έξω στον δρόμο, και έφτιαχνε το αυτοκίνητό του-βρήκε προσωρινή δουλειά κι ελπίζω να συνεχίσει- και μου μίλησε… Ήταν τόσο ευγενικός… Ξέρει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, το ζει καθημερινά, αλλά προσπαθεί για μια νέα αρχή, και είναι αισιόδοξος. Παλεύει κάθε μέρα για ένα μεροκάματο, για να γυρίσει πίσω στο σπίτι με λίγα χρήματα στην τσέπη, ακόμα κι αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Και σήμερα… ένιωσα τόσο χαρούμενη… Έφυγα από το σπίτι με χαμόγελο… Ξεκίνησα την ημέρα μου διαφορετικά. Ήμουν πιο δυνατή.

Με όσους μιλάω και χαιρετάω καθημερινά-πάντα με κεφάτη διάθεση-, όλοι μου βγάζουν μια δυστυχία που τη νιώθω, ότι δεν είναι ευτυχισμένοι με τη ζωή τους, παρόλο που έχουν τα βασικά αγαθά και με το παραπάνω.

Κι αυτός… που δεν έχει ούτε αυτά, κατάφερε ότι δεν έχουν καταφέρει οι άλλοι.

Εύχομαι να φτιάξει τη ζωή του πάλι από την αρχή. Να έχει ότι ονειρεύτηκε. Κι αν δε τα καταφέρει στο άμεσο μέλλον, να συνεχίσει προσπαθώντας…